سلام با توجه به تحقیقاتی که کردم دچار اختلال شخصیت دوری گزین هستم خیلی برام سخته تو جمع باشم.وقتی هم که تو جمع هستم معمولا اضطراب دارم .حرف میزنم اما خیلی کم اون هم بخاطر اینکه نگن من چقدر ساکتم.این اضطراب باعث میشه مطالب از ذهنم بره و کم حرف بشم.من کلا حافظم زیاد یاری نمیده و نمیتونم مطالب رو خوب بخاطر بسپارم. حتی تو خونه و پیش پدر ومادرم نمیتونم چیزی رو شنیدم یا دیدم رو خیلی روان و خوب بیان کنم.این خودش باعث شده تو جمع دچار اضطراب بشم.یا مثلا من یک مطلبی رو میدونم و تو ذهنم هست وقتی میپرسن من اون رو نمیگم چون بخاطر اضطراب کلماتو پس و پیش میگم یا حتی ممکنه قسمتی از اون از ذهنم بره.یا وقتی با دوستان صمیمی خودم هستم بیشتر اونها هستن که حرف میزنن من معمولا گوش میدم درسته که در کنارشون استرس و ترس ندارم ولی تو ذهنم چیزی نیست که بخوام بهشون بگم مثل اونها راحت نیستم بعضی افراد تصور میکنن حرفایی که به من میزنن قشنگ نیست و بهشون توجه ندارم برای همین از من فاصله میگیرن تو اون لحظات همش تو ذهنم دنبال چیزی میگردم که جواب شوخیشون رو بدم ولی چیزی پیدا نمیکنم .من باید چیکار کنم؟