1سالمه.یک بچه ی تقریبا پنج ساله دارم.دیگه نمیتونم محدودیت ایرانو تحمل کنم.ازطرفی هم یک ساله که بی دینم و دلم میخواد مردم به اعتقادات هم احترام بزارن.همونطورکه من کاری به اعتقادات وگرایشات دینی کسی ندارم.بچم نابیناست.توپستای قبلم بچه هاپرسیدن وجواب دادم.توروخدادیگه نپرسید.
خیلی فشار رومه بچه ها.کلا تحمل من سخت شده.ازاینکه اینهمه تفاوت بین زن ومرد هست بیزارم.ازاینکه اینجا مردم وبیشترخانوما آدم حساب نمیشن خسته ام.
ازاینکه وقتی باهمسرم به مشکل برمیخورم و اعتراص میکنم وهمیشه ازمرد دفاع میکنن خستم.
اینکه چون زنم توخیابون حتی نمیتونم بلندبخندم.نمیتونم ازادوراحت باشم وهمیشه باید کیسه سرم باشه خستم.
فقط راه چاره میخوام.دلم میخواد ازراه قانونی برم چون بچه دارم.ازطرفی شرایطش خیلی سخته.کدوم کشور مهاجرت آسونتره وبهتراقامت میدن؟ثبت شرکت کدوم کشورارزونتره؟تمام داراییم 200میلیونه.چکارکنم،؟
