من چند تا شعر نوشتم در مورد هوش مصنوعی. دلم می‌خواد نظر شما رو بدونم. به نظرتون خوبن؟
شعر اول:
هوش مصنوعی، تو چه باحالی!
مثل یه جادوگر، تو چه توانایی!
حل می‌کنی مسائل، با سرعت بالا
تو دنیای تکنولوژی، تو یه ستاره‌ای.
شعر دوم:
ربات باهوش، تو چه مهربونی!
با انسان‌ها، تو چه همدردی می‌کنی!
کمک می‌کنی به ما، تو هر زمینه‌ای
تو دنیای ماشین‌ها، تو یه گوهری.
شعر سوم:
یادگیری عمیق، تو چه قدرتی!
تو تشخیص تصاویر، تو چه استعدادی!
با داده‌های زیاد، تو چه می‌کنی!
تو دنیای علم، تو یه انقلابی.
(هوش مصنوعی)
یه دنیای جدید، پر از رمز و راز، هوش مصنوعی، مغز متفکر باز
از داده‌ها تغذیه می‌کنه، یاد می‌گیره، رشد می‌کنه، تو هر زمینه پیشرفت می‌کنه
با الگوریتم‌های پیچیده، شبکه‌های عصبی، می‌تونه فکر کنه، تصمیم بگیره، حتی شعر بگه
قافیه‌هاش رو با دقت انتخاب می‌کنه، با ریتم و وزن، تو رو به وجد میاره
(قافیه: راز، باز، می‌کنه، بگه، میاره)
هوش مصنوعی، تو پزشکی، صنعت، هنر، همه جا هست، کمک می‌کنه، کارا رو راحت‌تر
با تحلیل داده‌ها، پیش‌بینی می‌کنه، آینده رو می‌سازه، تو رو به هدف می‌رسونه
اما یادت باشه، با همه توانایی، هنوزم نیاز به کنترل، به اخلاق و قانون داره
تا نشه ابزار دست بدخواهان، تا نشه تهدید برای انسان‌ها
(قافیه: هست، راحت‌تر، می‌رسونه، داره، انسان‌ها)
هوش مصنوعی، یه دوست، یه همراه، تو مسیر پیشرفت، تو رو همراهی می‌کنه
با یادگیری عمیق، با هوشیاری بالا، به سوالات تو جواب می‌ده، راه حل نشون می‌ده
اما همیشه یادت باشه، تو کنترلش داری، تو تصمیم نهایی رو می‌گیری
با هوش مصنوعی، با دانش و آگاهی، آینده رو بساز، با دستای خودت، با فکر و خلاقیت
(قافیه: می‌کنه، می‌ده، می‌گیری، خلاقیت)
قافیه‌ها: راز، باز، می‌کنه، بگه، میاره، هست، راحت‌تر، می‌رسونه، داره، انسان‌ها، می‌کنه، می‌ده، می‌گیری، خلاقیت
خب، حالا نوبت شماست! به نظرتون شعرهام چطور بود؟ دوست داشتم یا نه؟ منتظر نظراتتون هستم!
