دلم میخواد خودکشی کنم

Question

دخترم،۱۶سال
حالم خیلی بده
احساس میکنم هیچی نیستم و بدرد هیچی نمی‌خورم و هیچی خوب نیست و هیچوقت نمیتونم موفق بشم و تعغیر کنم و پیشرفت کنم
الان واقعا خودم رو دوست ندارم.چرا اینقدر بی عرضه و بدرد نخورم
خیلی تنهام
با حرفایی که بابام بهم گفت و هیچ بوی از همدردی توش نبود دیگه دلم نمیخواد حتا با والدینم هم درد دل کنم.من کلا با هیچکس درددل نمیکنم
احساس میکنم تقریبا هیچکس منو دوست نداره،حتا خودم.چون لیاقتشو ندارم و به اندازه کافی خوب نیستم واقعا بی عرضه ام
و خیلی خیلی تنهام و فقط خودم رو دارم
دلم میخواست تا ابد توی اتاقم بمونم،تو اتاقم بمونم و بی عرضه باشم بهتره تا تو اجتماع بی عرضه باشم.احساس میکنم امشب دیگه غرور و احترام و اعتماد بنفسی که برای خودم قائل بودم فروریخت

Answer 1

دختر گلم، ۱۶ سالگی تازه شروع زندگیته، نذار این افکار منفی تو رو ببره. می‌دونم سخته، ولی باور کن خیلیا این حسو تجربه کردن، از جمله خودم. اینکه احساس کنی هیچی نیستی و به درد هیچی نمی‌خوری، خیلی بده، ولی بدون که این فقط یه احساسه، واقعیت نیست.

اینکه می‌گی هیچی خوب نیست و نمی‌تونی موفق بشی و تغییر کنی، همه اینا از اعتماد به نفس پایینت میاد. باید رو خودت کار کنی، توانایی‌هاتو بشناسی و به خودت ایمان بیاری. می‌دونم حرفای بابات بهت برخورده، ولی بدون که بعضیا نمی‌دونن چجوری باید همدردی کنن یا حمایتشونو نشون بدن.

اینکه می‌گی تقریباً هیچکس دوستت نداره، حتی خودت، خیلی ناراحت کننده‌ست. ولی بدون که اینم از همون اعتماد به نفسِ پایینت میاد. باید خودتو دوست داشته باشی، به خودت احترام بذاری و به خودت افتخار کنی. اگه خودت به خودت احترام نذاری، انتظار نداشته باش دیگران این کارو بکنن.

اینکه می‌گی فقط خودتو داری، خب بعضی وقتا اینجوریه، ولی بدون که همیشه اینجوری نمی‌مونه. تو می‌تونی دوستای خوبی پیدا کنی، آدمایی که درکت کنن و حمایتت کنن. ولی اول از همه، باید خودت حامیِ خودت باشی.

اینکه می‌گی دلت می‌خواد تا ابد تو اتاقت بمونی، می‌فهمم چی می‌گی، ولی بدون که این راه‌حل نیست. باید بری بیرون، با آدما ارتباط برقرار کنی، تجربه کسب کنی و رشد کنی. اگه حس می‌کنی تو اجتماع بی‌عرضه‌ای، خب رو خودت کار کن، مهارت‌هاتو افزایش بده و خودتو قوی کن.

غرور و احترام و اعتماد به نفستو دوباره بساز. به خودت زمان بده، رو خودت کار کن و به خودت ایمان داشته باش. می‌دونم می‌تونی، فقط باید شروع کنی.

یادت نره، تو ارزشمندی، مهم نیست بقیه چی می‌گن یا چی فکر می‌کنن. خودت به خودت ایمان داشته باش و به خودت افتخار کن.

Answer 2

عزیزم خودکشی فایده ای نداره
دوباره وارد یه زندگی جدید میشی و اونجا هم خسته میشی دلیل نمیشه که همش خودکشی کنی!
همه تو این سن افسرده میشن یا.. و میخوان خودکشی کنن اما کارشون اشتباهه چندسال بعد میفهمن چه کار اشتباهی کردن که دست به خودکشی زدن تو هنوز سنی نداری ۱۶ سالته یکمی زندگی کن
من خودمم ۱۰ سالمه توی ۹ سالگی میخواستم  خودکشی کنم ولی متوجه شدم چه اشتباهی دارم میکنم

Answer 3

این فقط یه حس مزخرف گذراست همه هم تجربه کردن من از ۱۷ تا ۱۸ سالگی هر روز ۲۴ ساعته به خودکشی فکر میکردم ولی از اونطرف به این فکر میکردم من که تو این دنیا الان هیچی نیستم دارم زجر میکشم باید با این خودکشی اون دنیا هم لحظه ای آرامش نداشته باشم؟
اگه بابا و مامانتم چیزی بهت میگن یا تندی میکنن از دیدن این حس و حالت دارن عذاب میکشن و فقط نگرانتن و نمیدونن باید چکار کنن که حالت درست بشه و ازین کلافن
فقط ببین به چی علاقه داری با همون خودتو مشغول کن مخصوصا اگه یه فیلد درسیو شغلی برا آینده یا ورزش و باشگاه کلا به علاقه هات خیلی بها بده هرچی دوست داری رو دنبال کن

Answer 4

سلام عزیزم سن تو بودم تا الان که ۲۶سالمه شاید ۱۰۰۰بار بیشتر فکر خودکشی داشتم
اول دبیرستان اومدم بدتر شدم خودمو میزدم تو اتاقم زندونی میشدم سال کنکور و پشت کنکور از اونور دوران دانشگاه ولی ارزششو نداشت همشون راه حل داشتن.بابای من خرجیمو نمیخواست بده خیلی بی احساس بود مامانم همیشه منو میزد بهم خرفای زشت میزد ازش میترسیدم به اون سه تا بچه دیگه محبت میکرد میریختم تو خودم مادر و پدرای ما سالم تربیت نشدن توقع محبت دیدن نداشته باش
خودشون همش کتک خوردن و مقایسه شدن سرشون بلند داد زدن بعد بیان بگن عزیزم؟!!مثل شربت تلخا خوردنش حالتو بد میکنه ولی عادت میکنی:)من عادت کردم

Answer 5

عزیزم، کاملاً می‌فهمم چی میگی. ۱۶ سالگی سن سختیه، کلی تغییر و تحول، کلی فشار و توقع. حرفای بابات هم که قوز بالا قوز شده. ولی بدون تو تنها نیستی! خیلیا تو این سن همین حسارو تجربه می‌کنن.

اول از همه، به خودت بگو این یه حس موقتیه. مثلِ یه موج میاد و میره. تو قوی‌تر از این حرفایی! اینکه می‌گی بی‌عرضه‌ای اصلاً درست نیست. تو هنوز کلی استعداد و توانایی داری که حتی خودتم ازشون خبر نداری!

اینکه دوست داری تو اتاقت باشی طبیعیه، گاهی‌وقتا آدم نیاز داره تنها باشه و به خودش برسه. ولی همیشه که نمیشه تو لاکِ خودت باشی! سعی کن کم‌کم با دوستات یا یه مشاور حرف بزنی. درسته الان حس می‌کنی کسی دوستت نداره، ولی مطمئن باش آدمایی هستن که بهت اهمیت میدن.

یه نفس عمیق بکش و یادت باشه تو ارزشمندی و لیاقت بهترینارو داری! این روزای سخت هم می‌گذره.