نمیدونم از کجا شروع کنم. آخرای ابتدایی به درس علاقه مند شدم. از سال شیشم ابتدایی همه چی عوض شد. رسید به الان که نهمم. همیشه درحال رقابت با بقیه بودم و هستم. 45 روزه اول هیچ رتبه ای نیاوردم. باورم نمیشد، برای معدل 20 خونده بودم که نتیجه اش شد نوزده و شصت و خورده ای. مادر و پدرم هیچ حساسیتی روی نمره ندارن، اصلا به هیچ عنوان. خودم حساسم. از 18 میترسم. وقتی 18 میگیرم دست و پام سست میشه. امروز نتایج امتحان علوم اومد، 15. باید 20 میشدم. هرکاری کردم که به معلم ثابت کنم اشتباه تصحیح کرده نتیجه نداشت. نمره رو به هیچکس نگفتم. از کلاس هشتم فکر خودکشی داشتم ولی اجراییش نکردم. شاید الان وقتشه. نمیدونم مادرم بعد از من چه حسی پیدا میکنه.