سلام، من ۱۴ سالمه و سال گذشته در تابستان عاشق دختری شدم. بعد از شروع مدارس، دیگه اون رو ندیدم، اما حالا دوباره توی پارک می‌بینمش. تا حالا هیچ ارتباط مستقیمی برقرار نکرده‌ام—نه سلام کرده‌ام، لبخند زده‌ام، نگاه مداوم داشته‌ام، حس میکنم که او هم گاهی یواشکی به من نگاه می‌کند. یک بار شنیدم که به دوستش گفته که من در مدرسه* تیزهوشان درس می‌خوانم. همین موضوع باعث شده فکر کنم شاید به حضورم توجه دارد.
احساساتم خیلی شدید هستند، و گاهی نمی‌دانم چطور باید با آن‌ها کنار بیایم. وقتی او را می‌بینم، دلم می‌خواهد کاری کنم، اما نمی‌توانم حرف بزنم. حتی وقتی تنها بود و هیچ‌کس کنارش نبود، فقط از کنارش رد شدم، بدون اینکه نگاه کنم، ولی متوجه شدم که زل زده به من. به شدت به این فکر میکنم که فرصت را از دست داده‌ام. من 24ساعته بهش فکر میکنم
دو ماه فرصت دارم تا اقدامی انجام دهم، اما نمی‌دانم بهترین راه چیست. از طرفی نمی‌خواهم عجله کنم یا کاری کنم که فشار یا استرس ایجاد کند. دوست دارم بدانم چطور می‌توانم با آرامش، قدم‌به‌قدم جلو بروم و هم احساساتم را مدیریت کنم، هم ببینم که آیا او هم علاقه‌ای دارد یا نه.
ممنون می‌شوم اگر راهنمایی کنید که چطور می‌توانم به بهترین شکل با این احساسات کنار بیایم و ارتباط درستی برقرار کنم.من هر روز تو پارک وقتی ددچرخه میرونم می بینمش
