سلام
بنده مشکل بسیار بزرگی در برقراری ارتباط با دیگران دارم، وقتی با شخصی رودر رو صحبت می کنم بجای اینکه به جملات و کلمات طرف مقابل فکر کنم و جواب مناسب را بدهم نا خودآگاه مقهور چهره او می شوم و به چیزهای بیربط دیگری فکر می کنم و در من حالت ضعف و کمبود اعتماد به نفس زیادی بوجود می آید که گویی در برابر شاه یا شاهزاده ای ایستاده ام و او دارد به من لطف بزرگی می کند که با من هم کلام شده است. جالب است که متوجه شده ام وقتی با خانمی صحبت می کنم او با دیدن این حالت من تصور می کند من دارم از دیدن او لذت می برم و سریع خودش را جمع می کند و وقتی با آقایی صحبت می کنم یا دوستانم فکر می کنند که من خودم را برتر از او فرض کرده ام و چون برتر از او هستم در چهره من حالت ذوق و اشتیاقی پدیدار شده و به همین دلیل معمولا آنها هم حالت تدافعی به خود می گیرند و یا ناراحت می شوند و مین دقیقا این حالات را مشاهده کرده ام. در واقع مشکل بزرگ من این است نمی توانم وقتی با شخص مقابلی صحبت می کنم چه در کلام و چه در حالت چهره ام خنثی و بی تاثیر و آرام باشم.
لطفا راهنمایی بفرمایید
