سلام. من دختری ۱۴ ساله هستم. خانوادهای مذهبی دارم اما متأسفانه در انتخاب مسیر درست دچار مشکل شدم و مطالب غیر عرفی رو مطالعه کردم و در پی این مطالعات اعمال ناشایستی انجام دادم. حالا توبه کردم اما همچنان گاهی اون مطالب به ذهنم خطور میکنن و از اونجایی که کاملا با عقاید من مغایرت دارن به شدت موجب ناراحتی من میشن؛ تا حدی که گاها دوست دارم بزنم زیر گریه! به شدت هم به یک نفر احتیاج دارم که باهاش صحبت کنم حتی اگر در این موارد نباشه حداقل راحت باهاش حرف بزنم اما نه دوست صمیمیای دارم نه با مادر و خواهرام راحتم که با اونا درد و دل کنم. اونقدر هم رابطهٔ قویای با خدا ندارم که بتونم ادعا کنم همصحبتم خداست. اینکه همصحبتی ندارم باعث میشه علاوه بر اون ناراحتی این فشار هم روم باشه. چیکار میتونم انجام بدم؟ چطور اون موضوعات رو فراموش کنم؟