سلام ببخشید من ۱۴ سالمه وکاملا از حس زود گذر نوجوانی باخبر هستم ومی دانم که عشق دراین دوران طبیعی وزود گذره اما من چندیست که عاشق شده ام عاشق کسی که نمی توانم اورا ببینم ویا بااو صحبت کنم تا به حال هم باهیچ پسری ارتباطی نداشته ام وبااین مسئله کاملا مخالفم اما از آن روزی که من فهمیدم عاشق شدم احساس غریبی دارم یکی دوبار هم تا پای مرگ رفته ام ولی معتقدم که این کار کاملا غلط وهربار از خداوند شرمسار می شوم ولی من از خداکمک گرفتم وبه ایشان گفته ام که اگر حسم عشق نیست زود فراموش کنم ولی نکردم
من خیلی بی تاب وبی قرارم
میشه راهنماییم کنید؟
