سلام من دختری 14 ساله هستم . همیشه توی مدرسه به عنوان دانش اموز جزو دانش اموزای هستم که ارومن و دیر یخشون آب میشه ولی در واقع من از خودم راضی بودم با خیلی از بچه ها بودم و دوست هم داشتم اما پارسال ما به یه شهر دیگه اومدیم باز هم مثل سال های گذشته بودم به نظر خودم داشتم کم کم به محیط عادت میکردم ولی دوسه نفر از بچه های کلاس خیلی اذیتم کردن و من اعتماد به نفسم کم شد ولی انتظار داشتم حداقل بتونم با بچه ها حرف بزنم و بگو بخند داشته باشم ولی متاسفانه تو یه جمع های بچه های اصلا حرف نمیزنم و هیچ دوستی هم ندارم که این واسه من خیلی غیر طبیعیه از چندتا از بچه های کلاسهم خوشم اومده ولی نمیتونم برم سمتشون هرچی هم که رو خودم کار میکنم فایده نداره با مشاور مدرسمونم صحبت کردم اما اون گفت برو تو جمع بچه ها و بگو بخند کن ولی مشکل اصلی من اینه که هرچقدر هم که تلاش میکنم شرایطش که پیش میاد انگار زبونم قفل میشه سال تحصیلی جدید که شروع شد خیییلی رو خودم کار کردم ولی در کمال حیرت دیدم از سال قبل هم کم حرف تر شدم .من شخصیت خیلی پرحرف و شادی دارم تویه خانواده و دوستام اینجوری شناخته شدم ولی تویه مدرسه مثل لال هام . واقعا دارم از دست خودم دیوونه میشم و اعتماد به نفس هر روز به خاطر کم حرف و کم رو بودن بیش از حدم کمتر میشه
ممنون میشم اگه کمکم کنید . چون واقعا به کمکتون احتیاج دارم
