سلام من نسبت به کارای مردم حساس شدم و یجور بدگمانی نسبت به اطرافیان و همه چون میگم اینا گناه مکنن پس نباید در ارتباط باشم در صورتی که گناه بزرگی انجام نمیدن و خودم هم بعضی گناه ها رو انجام میدم همون گناه های کوچیک شایدم انجام نمیدم خودمم در مورد خودم نمیدونم چی درست هست چی اشتباه خلاصه درد من اینه رو رقتار دیگران تمرکز میکنم و به کاراشون.... چیکار کنم خودم باشم و اصلا به چیزی فکر نکنم چه به گناه چه به چیز دیگه خودمم میدونم الکیه افکارم و اهل نصحیت اینا نیستم چون باید یه نفر باید خودمم نصیحت کنه لطفا کمکم کنید از سردرگمی خلاص بشم و زندگی عادی خودم رو داشته باشم