با سلام من دختری ۳۳ ساله هستم .فوق لیسانس.۳ سال پیش نامزدی داشتم ک عقد نکرده بودیم ولی بخاطر عدم توافق مهریه بهم خورد و بعد ک اون آقا دوباره قبدل کردند پدرم قبول نکرد.بعد از اون خواستگاری داشتم ک پسر خوبی بود مودب و عاقل بود ولی بخاطر شغلش پدرم و مادرم قبولش نکردن.ولی من خیلی دوستش داشتم.نامزد اولمو هم خیلی دوست داشتم ولی پدرم و مادرم دیگه راضی نبودن همه چی درست بشه.بعد از اون خواستگاری دارم که ایشون دکترا دارن سطح مالی بدی نداره.اخلاق و رفتارش خوبه.ولی غریبه ست اصلا هم استانی ما نیست.پدرم قبول نمیکنه.پدرم میگه اونی ک تصمیممیگیره منم.تو عقلت نمیرسه من با هر طزیقی ک فکر کنید باهاش حرف زدم منطق.خواهش.دلیل برهان.حتی قهر قبول نمیکنه.چکارکنم