باسلام
من ۱۵سال سن دارم از وقتی که یادم میاد خیلی زود استرس میگرفتم و استرسم رو بروز میدادم و این باعث نقظ ضعف توی زندگی م شده و همه همکلاسی ها و دوستان آشنایان این رو میدونن و این باعث خجالت منه و از خودم راضی نیستم
یه مشکل دیگه هم اینه که توی کلاس زبان بسیار زبانم نمرات پایین میگیرم و درسم حسابی اُفت گرده و خیلی از خودم ناراضی ام و احساس حقارت میکنم و احساس و احساس پوچی و بی فایده بودن چند بارخواستم تلاش کنم و از نو دوباره شروع کنم اما احساس ضعف نمیزاره و انگیزه لازم رو ندارم خیلی دوست دارم بتونم اما نمیدونم چرا نمیشه سریع پشیمون میشم توی کلاس زبان خیلی حس بدی دارم
من مدرسه هم نمره ریاضی م خوب نیست درس آسونه و زیاد نیست اما نمیدونم چرا اون انگیزه و شور و نشاط لازم و همیشگی رو ندارم همیشه نمراتم عالی و ۲۰ بود و درس زبانم خوب بود اما الان ......
خیلی حس بدیه خودم رو مقصر میدونم و احساس پوچی و بی فایده بودن میکنم و زندگی برام بی ارزش شده خودم رو باهمه مقایسه میکنم احساس شکست میکنم و انگیزه تلاش دوباره رو ازم میگیره از پدر و مادرم خجالت میکشم که همچین دختر بی استعدادی دارن و احساس بی فایده بودن میکنم
وقتی به گذشته م نگاه میکنم که چقدرتلاش میکردم و نمره های عالی میگرفت افسوس میخورم که چرا الان اینجوری نیستم
وقتی کتاب رو نگاه میکنم حوصله درس خوندن رو ندارم اما واقعلً دوست دارم دوباره به موفقیت برسم
ببخشید اگه طولانی شد
ممنون از شما
