با پارنترم نزدیک به دو سال و شش ماه است که آشنا هستم و مراسمات خواستگاری انجام شده،مشاوره رفتیم و تناسب ها بررسی شده و شدیدا بهم علاقه داریم
درمورد مهریه بنا به درخواست خانواده شخصا با پارتنرم صحبت کردم ،گفتم منزلی که پدرتون قرار موقت به ما بدهند 3 دنگ به عنوان مهریه و سکه 114 ایشون بر خلاف اینکه میدونستن در توانشون نیست بنا به علاقه ای که داشتن قول دادن با خانوادشون صحبت کنن و درک میکردم خیلی نگران باشند.بهشون اطمینان دادم که هدفم از ازدواج اجرای مهریه و یا خدایی نکرده جدا شدن از شما نیست صرف اینکه این مهریه برای همه فامیل های من بوده چه پسر چه دختر منم نمیخام از بقیه کمتر باشم
بعد اینکه با خانوادشون صحبت کردن پدرشون گفته اون خونه فقط سهم الارث تو نیست برای برادر های تو هم هست،و این میزان سکه رو داری؟ایشون هم گفت نه.پدرش هم گفته این موضوعی نیست که شما بچه ها باهم صحبت کنید ،در مجلس خواستگاری نهایی (هفته آینده)خودم با پدرش صحبت میکنم.
اینجوری که برداشت میشه از حرفا خانواده ایشون به مهریه زیر 100 فکر میکنند،پدر منم میگه خودت بی ارزش نکن روت میشه بگی مهریه من 14 تا؟و حق هم داره پدرم نگرانه
سر این موضوع من با پارتنرم دعوا کردم ولی ایشون گفتن عجله نکن،با دعوا کردن من با خانوادم چیزی پیش نمیره اجازه بده بیان حرف بزنن خانواده ها اگه به توافق نرسیدن من با بابام حرف میزنم،ز مشاور کمک میگیریم
سوالی که واسم پیش اومده اینکه در این مراسم ما چطوری خواستمون بیان کنیم؟من نگران اینم که خانواده ها دچار بحث بشن،چطوری این موضوع مدیریت کنیم؟
آیا این که مهریه پایین قبول کنم یعنی خودم بی ارزش کردم؟
اینکه پارتنرم همون اول مخالفتش به خانوادش نشون نداده و روی همون مهریه ای که قرار گذاشتیم پا فشاری نکرده یعنی علاقه اش به من زیاد نیست؟
من قلبا مهریه زیر 114 نمیخام اصلا دل چرکینم میکنه ،چطوری این موضوع بیان کنم؟
-------------
من شاغل هستم و 24 سالم و پارتنرم 26 سال و کارمند هستند
هردو خانواده از نظر مالی مشکلی ندارند و ما تا حدودی از نظر مالی بالاتر هستیم
خانواده ها تحصیل کرده هستند و فرهنگ مشابه هم داریم