سلام. دختر یک سال و نیمه دارم که از زمان تولد تا الان شبا خواب خوبی نداره مخصوصا یک ماه اخیر از لحاظ سلامت بررسی شده مشکلی نداره. این مساله بی خوابی منو خیلی عصبی کرده چون تنها و دور از خونواده زندگی میکنیم همیشه پیش خودمه. گاهی واقعا بهم میریزم و داد میزنم یا گریه میکنم و بهش میگم ازت خسته شدم و اونم گریه میکنه. بعدش پشیمون میشم و میدونم باعث آسیب روحی ش میشم. اما واقعا کنترل کردن خودم سخته خسته م شبا نمیخوابم توی روز هم همش غر میزنه و بهم میچسبه شیر خودمم میخوره اونم مداوم. چیکار کنم عذاب وجدان دارم حس میکنم این کارام باعث آسیب بهش میشه. من 30 ساله هستم و تحصیلاتم کارشناسی ارشد. ممنون
