سلام. من یک دختر 34 ساله هستم. درگذشته من همیشه نمازهایم را میخواندم و حتی نماز صبح قضا نداشتم و معمولا جمعه ها نماز جعفر طیار میخواندم چون علاقه عجیبی به این نماز داشتم و دارم. شاید باور نکنید من واقعا دلم برای نماز صبح و نماز جعفر تنگ شده است البته من چون در نماز جماعت فقط ان حس رهاییرا تجربه میکنم و الان درشرایطی هستم که نمیتوانم برای اقامه نماز به مسجد بروم چون مسجد از خانه ما دور است و تنهایی نمیتوانم بعد از نماز مغرب بدون ترس به خانه برگردم و از نمازفردی هم اصلا لذت نمیبرم و متاسفانه مدت زیادی است نماز نخوانده ام و خیلی تنبلی میکنم و البه حسرتی که همیشه درقلبم هست روزگاری بود که صبح نماز میخواندم. نمی دانم با وجود این همه میل چرا نمیتوانم مانند سابق باشم. لطفا من را راهنمایی کنید.
