سوال اصلیم:چیکار کنم که بتونم مستقل پیشرفت کنم و زندگیمو بسازم؟چیکار کنم که وابسه آدما نشم؟چجوری بفهمم که باید چکارایی کنم که حالم خوب بشه؟
سلام من یک دختر ۲۰ساله هستم و دانشجو.بعد از کنکور و وقتی که به دانشگاه اومدم یه حسی هست که خیلی وقتا اذیتم میکنه.من ترس از آینده و اتفاقاتش دارم.واس همه * زمینه ها ازدواج درس کار زندگی در خارج کشور و.....بیشترین حسی که این روزا درگیرم میکنه رابطه با جنس مخالفه.ترم دو با یکی از همکلاسیام وارد رابطه شدم و فهمیدم حرفایی که قبل از رابطه میزده با حرف هایی که الان میزنه متفاوته و بعد از ۶ماه جداشدیم.من خیلی اذیت شدم و هنوزم درگیر اون رابطم با اینکه یک سال ازش گذشته چون دائما میبینمش و میبینم که دیگه اهمیت قبل رابطه رو ندارم و تو رابطه خیلی بی ارزش شدم.بعد ازین رابطه حس میکنم کسی نمیخواد بیاد که منو بخاطر خودم دوست داشته باشه و نمیتونم یه عشق واقعی رو تجربه کنم.میترسم تو اینده وارد یه زندگی اجباری بشم.من علافه زیادی ب مهاجرت خارج کشور دارم و دوس دارم شخصی که میاد تو زندگیم باهام هم مسیر باشه و این پسر تاحدودی هم مسیرم بود.ولی از خودم بدم میاد که چرا من هنوزم بهش دارم اهمیت میدم ولی اون نه؟چرا من هنوزم درگیرم؟
