با سلام . پسر 16 ساله ای دارم به نام علی که دبیرستان تیزهوشان درس می خونه فوق العاده باهوش . تا دو سال پیش ما مشکلی با ایشون نداشتیم بسیاربا ادب بود و حتی من و پدرش رو در خانه شما صدا می زد نه تو .
الان دو سال حس می کنم اندکی پرخاشکر و زود رنج شده مساله ای که پیش میاد و بحثی میشه بلافاصله قهر می کنه و می خواد که ما همیشه با اون موافق باشیم . به عنوان مثال چند هفته پیش سرما خورده بود صبح که بیدار شد گفت دو ساعت اول درس مهمی ندارم و نمی رم استراحت می کنم برای دو ساعت بعدی میرم سرکلاس . چون من شرایط و قوانین مدرسه اش رو می دونستم مخالفت کردم گفتم یا اصلا نرو یا به موقع سسرکلاس حاضر شو که همین امر باعث پرخاش پسرم شد والان به مدت دو هفته است حتی سلام به ما نمی کنه و میره تو اتاقش و در را می بنده و فقط برای ناهار و شام میاد بیرون . باهاش صحبت کردم میگه نه شما منو درک نمی کنید و جالبه که میگه شما ها با من قهرید !! در صورتی که ما علی الخصوص پدرش که حتی می رفت در اتاقش رو باز می کرد و بهش سلام می کرد علیرغم کم محلی که علی به ما می کرد و توی صحبتاش به ما می گه که شما اگر کاری برای من می کنید وظیفه تونه خودتون منو به دنیا آوردید و صحبت هایی که قلب ادم رو به درد میاره
علی خیلی با ادب بود و این ادب رو حتی تو مدرسه حفظ کرده ولی نمی دونم چرا با ما اینطوری شده . چکار کنم ؟
