سلام خدمت شما.من کسی را میشناسم که یه پسر۱۶سالس.از مشکل روحی رنج میبره.توی خونواده معمولی خوبی هست.ترک تحصیل کرده و فیلم های نامناسب و بالای ۱۸سال رو دیده.یک سری فیلم هایی هم دیده که از بیرون رفتن اعضای خونوادش از خونه میترسه که چیزیشون شه.چند بار اقدام به خودکشی کرده و دارو خورده.تمام مشاورا و روانشناسا و روانپزشکای معروف شهررو رفته.کلی دارو دادن بهش.یکی گفته اختلال مرضی داری یکی گفته پارانویید یکی گفته دو قطبی،یکی وسواس فکری گفته داری.خیلی خونوادش دارن اذیت میشن.شخصیتش دم به دقیقه عوض میشع.قابل پیش بینی نیست.از اجتماع بدش میاد.اما خیلی وقتا دلش میخواد با خونوادش صحبت کنه.عاشق کسی نیست،طرفدار چیزی نیست.به چیزی علاقه نداره.میگه مرگ رو دیده و حالش خوب نیست.میگه که فلان جا حس مرگو من ازش میترسم.خیلی هوش خوبی داره و استدلال و حل مسئله اش عالیه
.اصلا رفیق نداره باهاش بره بیرون.فقط درحال چت و بازی هست دل بسیار رئوفی داره نگران آیندس و زندگی رو مثل یک سیاهچاله میبینه.از نظر ظاهری هم خوشتیپه.آهنگای غمگین رپ گوش میده و فاز میگیره. کلا ۳ سال اینطوریه.واقعا مثل پسرای دیگه نیست.همش سریع گریه میکنه بلند بلند و چند دقیقه بعد حالش میاد سر جاش.اصلا به ظاهر و اینا اهمیت نمیده. واقعا خیلی عوض شده و اینکه میخواد بمیره.معلومه پر حرفه اما بیرون نمیریزه.مشکلات روحی توی فامیل درجه۲ ایشون بوده . تو بازی حس خوشحالی داره اما تو واقعیت فرد دیگه ایه .دیگه نمیدونم چی بگم.خیلی ناراحتم و توی این شرایط قرنطینگی حالش تو خونه خوب نیس.به نظر شما باید چکار کنه این فرد با این همه سختی هایی که میکشه؟؟؟
