سلام خسته نباشین من دختر ۱۶ سالم . از اول دوران نوجوانیم خانوادم خیلی حساس بودن و گیر میدادن البته تا الان. من اولا سر این قضیه خیلی استرس کشیدم، خیلی دلسرد و ناراحت شدم. خانوادم به چیزهایی مثل داشتن پیج اینستا، تلگرام، طرز لباس پوشیدنم، حرف زدنم، دوستی هام گوشیم و ... گیر میدن. این ها اوایل منو خیلییی اذیت کرد که البته اکثرشون دلیلی پیدا کرده بودن که گیر بدن ولی دوران نوجوانی بنظرم دورانیه که همه اشتباه میکنن و ادم باید اشنباهاتش رو تو این سن بکنه که تجربه بدست بیاره و عاقل شه.اشتباههات من زیان های روحی روانی و عاطفی خیلی زیادی به من زد ولی خب به این خاطر بود که خانواده من جوری نیستن که بتونم رازهامو بهشون بگم و باهاشون مشورت کنم و این منو خیلی خیلی اذیت میکنه وگرنه هیچوقت همچین کارایی نمی کرذم اونها بدون گوش کردن به حرف هام سریع با تندخویی رفتار میکنن در این مورد. خلاصه... من الان خیلی پشیمونم احساس حماقت میکنم و از خودم متنفرم....خیلی خودمو خانوادمو رنجوندم...من دوست دارم عین همه خانواده های معمولی و بی دغدغه یه زندگی مفرح و خوب داشته باشم. .من میخام خانوادم بفهمن که اشتباهات سه سال پیش مال همون موقع بود و من الان قطعا ازش درسی گرفتم...دوست دارم حس اعتمادی ک رفته رو دوباره برگردونم دوس دارم حس سرافکندگی گه به خانوادم دادم رو پس بکیرم...
من دوست دارم با مادرم عین اکثر خانواده ها راحت و رابطه دوستانه داشته باشم،دوست دارم با برادرم عین * خواهربرادر که هوای همو دارن و همه چیزسون رو به هم میگن باشم اما مثل اینکه این دغدغه ها از زندگی من تمومی نداره واقعا دیگ نمیدونم چیکار کنم
