مشکلم با مادرم در رابطه با دوس پسرم

Question

نمی دونم چرا انقدر مادر من روی دوس پسر داشتنم مشکل داره و می گه نباید از اینکارا کنی اخه ما که فقط باهم حرف می زنیم و کار خواصی نمی کنیم من ۱۳ سالمه قبول بچه هستم شاید اونقدرا هم با حیا نباشم اما انقدری حیا دارم که نزارم دوس پسرم کاری کنه

Answer 1

عزیز جان
مادر شما حق داره و کاملا درست میگه میدونم تو سنی نیستی که دوست داشته باشی این حرفارا بشنوی و فقط دنبال کسی هستی که کارتا تایید کنه
ولی رابطه داشتن توی دوران نوجوانی عواقب خیلی زیاد و گاهی اوقات جبران ناپذیری  داره شما گرایش هایی به هم پیدا میکنین که باعث وجود یه سری کارایی میشه که همونا وابستگی بیش از حد میاره و همین باعث میشه زندگیت بشه فقط یه پسر هرچی جلوتر بری رابطه عمیق تر میشه و این وسط تویی که ضربه زیادی میخوری
وابستگی هایی پیش میاد که روی زندگی و ایندت تاثیر گذاره
الان شما بدون هیچ معیاری انتخاب کردی و ممکن وابستگی باعث بشه بعد ها نتونی درست درمورد کیس مورد نظر ازدواجت تصمیم بگیری
همه این دوران را گذروندن و تا خودت نخوای هیج کس نمیتونه مجبورت کنه که کات کنی چون اخر یه راهی برای ارتباط دوباره باهاش پیدا میکنی

Answer 2

سن طرف مقابل چقدره؟

Comments

۱۶ سالشه کی گفته من معیارهایی ندارم من معیار هایی دارم و این باعث شد که قبول کنم مثلا یکی از معیار های من اینه که باید همزمان به درسش هم اهمیت بده اینکه اون زندگی من نیست اون بخشی از زندگی منه بخشی اختیاری که بودن و نبودن فرقی نداره ما الان خیلی وقته همو میشناسیم اما بازم کل زندگیم نشده و من از قبلا امادگی اینو بوجود اوردم که اگه به من گفت می خوام کات کنم باهات نظرشو بپذیرم

---

سن هر دوری شما بسیار کم و ممکن باعث بروز یه سری مشکلاتی بشه
موردی که شما میفرمایید بیشتر شبیه یک شرط تا معیار
معیار ها مثل شرایط مالی شرایط فرهنگی و سطح علمی فرد(که شما در این سن قادر به تشخیص نیستید)چون هنوز در هیچ یک از شما این موارد شکل نگرفته
ساختار ذهنی شما از الان تا چندسال اینده بسیار تغیرمیکنه و شما اگه رابطه ای داشته باشید به دلیل وابستگی بیش از حد بعدا نمیتونید درست فرد مورد نظر خودتونا انتخاب کنید
رابطه داشتن توی این سن را هیچ کس پیشنهاد نمیکنه بجز هم سن های خودتون
حرف تا عمل فرق داره شما اگه توی موقعیت جدایی قرار بگیری ممکن نتونید این کارا بکنید و باعث ضربه روحی میشه
حتی اون پسر 16 ساله هم خودش به سنی نرسیده که بخواد برای ایندش یه انتخاب صد در صد داشته باشه
الان شما یه حالت حق به جانبی دارین و دنبال نظری میگیریدن که موافق نظرخودتون باشه ولی این تصمیم اشتباه و نظرمادر شما کاملا به صحیح و به صلاح شما حال حاظر را میبینید و ما اینده و موارد مشابه شما

---

اخه من نمی فهمم مگه تهش ممکنه چه اتفاقی بیوفته اگرم کات کنیم تهش یه ماه افسردگیه بعدش همه چی بر می گرده سر جای اولش

---

ببین عزیز
اول اینکه مقول افسردگی پیچیدست و روی درس زندگیت و روابطت اجتماعیت یا حتی خانوادت ممکن خیلی تاثیرگذار بشه شما داخل سنی نیستی که بتونی سریعا حالات روحیه خودتا به حالت اولیه برگردونی
همینجور هرچی رابطه جلوتر میشه گرایش شما نصبت به هم بیشتر میشه و دوست دارید چیزای جدیدا با هم تجربه کنید که این وسط تو بیشترین اسیبا میبینی چون بعدش سریعا حس عذاب وجدان میاد سمتت و باعث میشه از مسیر اصلی زندگیت منحرف بشی
اون پسرم توی سن 16 سالگیه و هنوز نمیدونه از زندگی چی میخواد
رابطه در صورتی درسته که برای شناخت باشه و هدفدار  و رابطه هایی که توی سن نوجوانی هست بدون هدف و اصلا معنای عشق نمیده
ممکن از تو سواستفاده های جبران ناپذیری بشه چه از لحاظ روحی و چه جسمی
هرچقدرم بگی من حواسم هست و هودم میدونم دارم چیکار میکنم این اتفااقات میفته افراد توی سن 30 سال با کلی تجربه نمیتونند یه رابطه را به درستی مدیریت کنن درحاای که به بلوغ فکری کاملم رسیدند
شما چطور توی دوران نوجوانی که دورانیه که تازه داره پایه و اساس زندگیت شکل میگیره انتظار داری بتونی درست ترین تصمیمات را بگیری؟

---

خب من که باهاش قرار نمی زارم که بخواد ازم سواستفاده کنه بعدشم من انتظار ندارم بتونم درست ترین تصمیمارو خودم بدون خوانوادم بگیرم نخیرم اصلا موافق نیستم کی گفته من دوس دارم چیزای جدیدی رو تجربه کنم من اصلا علاقه ای به اینجور چیزا ندارم بعدشم اون منو حتی از مامانمم بیشتر دوس داره منم خیلی دوسش دارم ( البته به غیر از اون موقع هایی که روم غیرتی می شه چون بد جور عصبی می شه دوسش ندارم )

---

عزیز جان
این جور علاقه ها به مرور پیش میاد هرچی جلوتر برین گرایشتون نصبت به هم دیگه بیشتر میشه و اخر یک جایی قرار گذاشتن با هم دیگر را شروع میکنید و بسواسفتاده از نوع روحی یا جسمی فقط از طریق ملاقات نیست و با رابطه بدون ملاقات هم این مشکلات اتفاق میفته
حسی که شما تجربه میکنید اسمش عشق و دوست داشتن نیست چون بلوغ فکرری برای دختر در سن 18 وپسر حداقل 23 سال
در اخر این زندگی خودته و باید با توجه به حرفای مادرت با هم تصمیم گیری کنید ولی با ادامه دادن با رابطه جز پشیمونی چیزی برات نمیمونه
بزار هرچیزی را توی سن خودش تجربه کن

---

خب من هنوز قانع نشدم و برای همین اومدم مشاوره که یه نفر بتونم قانعم کنه چون مامانم نمی تونه منم موندم بین دو راهی

---

ببین شما اگه بخوای مدام تو ذهنت دنبال کسی بگردی ک قانعت کنه قضیه خیلی بدتر میشه
پس بیا یه کاری انجام بدیم
بزار بریم به 5  سال اینده تصور کن الان 18 سالته یه خواستگار با شرایط خیلی خوب برات اومده از همه لحاظ عالی توهم دوستش داری
ولی اون گذشته تو براش خیلی مهم و میفهمه قبل اون با فرد یا افراد دیگه درارتباط بودی میگه نمیخوامت اون موقع توچه راه برگشتی داری؟هیچی فقط ناراحتی و پیشمونی از کارایی که کردی
الان برمیگردیم به زمان حال تو الان میتونی جلوی این اشتباها بگیری
ببین رابطه نباید نهایت بیشتر 1 سال و نیم طول بکشه و بعد از اون باید به حالت جدی دربیاد
ولی تو نمیتونی توی سن 14 سالگی ازدواج کنی میتونی؟این اصلا از لحاظ عقلی درست نیست
پس براهمینه که میگیم داخل رابطه نرو بزار احساساتتا به موقع خرج یه ادمی کن که همیشه هست احساساتت چیز مهمیه خرج ادمای الکی نکن
در حالت رفاقتی هیچ مشکلی نداره ادم رفیقای پسرداشته باشه ولی به شرط اینکه طرف بتونه کنترل کن و نخواد وارد رابطه احساسای بشه
یه سری چیزا توی زندگی هست که بزار با ادمی تجربه کنی که بعدا لذت ببری وقتی یادش میفته
چه بخوای چ نخوای رابطه وابستگی میاره شما برو یه طوطی بیار مگه میشه بعد چندوقت بهش وابسته نشی؟دیگه چه برسه به یه ادم که باهات حرف میزن محبت میکن و ...
چرا میخوای اون پسرباشه؟براچی میخوایش؟

---

راستش اون همیشه وقتایی که از دست یکی ناراحت بودم توجه منو به یه چیز دیگه جلب می کرده یا می خندوندم و باعث خوشحالیم می شد همیشه خیلی مهربونه و اون همیشه کمکم می کرده انتخابای درست انجام بدم وقتی کسی اذیتم می کرد بهم یاد می داد از حق خودم دفاع کنم بیشتر از بقیه اعضای خانوادم می تونه درکم کنه چون همه داداشام دانشگاهین و اجیمم اهواز زندگی می کنه اون می تونه انقدری بهم محبت کنه که یادم بره کسی تو خونه دوسم نداره اونقدری بهم می گه دوشت دارم که یادم می ره بچه ها تو مدرسه مسخرم کردن و اگ دیسکورت داشتم بهم بازی های اکشنم یاد می داد چون من توشون ضعیفم برای همین اون همیشه وقتی می دید زیاد بلد نیستم بهم بعضی چیزارو یاد می داد وقتی می دید پسری داره توی حرفاش زیاده روی می کنه بدجور باهاش برخورد می کرد به من شجاع بودن رو یاد داد به من یاد داد که قوی باشم و گفت وقتی ۱۸ سالت شد می یام خواستگاریت و وقتی می گفتم می خوام مواد بکشم منو قانع می کرد که همچین کاری نکنم وقتی می گفتم می خوام از خونه فرار کنم یا خودکشی کنم می گفت چرا می گفت من اینجام پس اجازه نداری هر کاری دوس داری بکنی احازه نمی داد با هر کسی دوست بشم اجازه نمی داد با پسری حرف بزنم همیشه بفکرم بود و راهنماییم می کرد مامان من همیشه عقب وای میستاد و می زاشت منو مسخره کنن ولی اون بهم یاد داد قوی باشم .
زاستی چرا یه رابطه نباید بیشتر از یکسال و نیم باشه ؟؟؟

---

تموم این حرفایی که میزنی نشونه این که تو به شدت وابستگی پیدا کردی و از لحاظ عاطفی به ایشون وابسته شدی
چیزایی که میگی را یه دوست دختر خوب هم میتونه برات انجام بده
لازم نیست حتما پسر باشه
بخاطر خلا دوست داشتنی که توی خودت احساس میکنی سمت یکی دیگه داری کشیده میشی و این کاملا اشتباه چون اگه یه روزی اون پسر نباشه به شدت حالت بدتر از قبل میشه
این عادیه که توی این سن گرایش داری به سمت جنس مخالفت
ولی کنترلش کن که عواقب بدی داره
رابطه نباید بیشتر این مدت طول بکشه چون وونفر بخوان هما بشناسن دیگه توی این مدت شناختند و اگه بیشتر طول بکشه باعث بروز یه سری مشکلات و یه سری توقعات نا به جایی میشه
عزیزجانم تو الان متوجه اشتباهت نیستی حرفات بوی احساسات و سادگی میده ولی پسرا اونجوری که تو فکرمیکنی فکرنمیکنن
نمیگم پسربدیه اونم توی دوران بلوغ اونم حرفایی میزنه که بعد ممکن نتونه پاش وایسه
این رابطه اشتباه
بیشتر با دوستات در ارتباط باش اگه میبینی نمیتونی ازش یهو جدابشی اول به صورت رفاقتی باهاش ادامه بده
رابطه احساسی کاملا اشتباست

---

من دوستی ندارم توی مدرسه همه دوستام ولم کردن همه توی مدرسه منو مسخره می کنن و هی اذیتم می کنن و منم بلد نبودم که از خودم دفاع کنم اما اون یادم داد.
غلط کرده از این توقعات داشته باشه خودش می دونه که من از این کارا دوس ندارم تا به حال که قولی نداده ولی چیزای زیادی یادم داده . من با پسرای زیادی حرف می زنم اما هیچکودوم از حد خودشون بیشتر نیومدن جلو چون می دونن من حساسم . خب شما بگو پسرا چجورین شاید من قانع شدم . کی گفته من وابستش شدم من تا یه ماه یا یه سال هم باهاش حرف نزنم برام مهم نیس نه برا اون نه برا من چون می دونیم قراره دوباره باهم حرف بزنیم. یه بار دوتا از دوستاش با من شوخی کردن گفتن اون می گه می خواد باهات کات کنه واین شوخی تا یه ماه ادامه پیدا کرد اما برای من مهم نبود چون می دونم ارزش من از این چیزا بالاتره رفته که رفته ارزش منو ندونسته که رفته و دقیقا این ماجرا ماه پیش رخ داد

---

اگه اینقدر که میگی بی اهمیت
پس نیازی به بودنش نیست
اگه داری به بودن یا نبودش فکرمیکنی پس یعنی مهمه
وظیف شخصی مثل من یا مادرت مشاوره به شماست اینکه بخوای چه تصمیم بگیری همش با خودته
ولی یه جایی میرسی به حرفای ما و متاسفانه جزو افرادی هستی که تا تجربه نکنند قانع نمیشن شخصیت رنگ قرمز نارنجی
پسرا توی این سن بیشتر تصمیماتشون به دلیل نیازشون و قول هایی بهت میدن که ممکن بهش عمل نکنن

---

منظورتون از نیاز چیه می شه واضح تر بگید من درست منظورتون رو متوجه نشدم

---

منظور برطرف کردن نیاز های مختلف جنسی
که به شما پیشنهاد میکنم وارد این مباحث نشید

---

معلومه که وارد نمی شم مگه دیوونه ام

---

حالا می گما ممکن بدون دونستن نظر من از این کارا کنه

---

بله دوست عزیز

---

روشی هم هست که بشه جلوی علاقشو گرفت من دوس ندارم از این کارا کنم اونم تو این سن

---

این چیزی هست که ناخودگاه توی ذهن ایشون میاد
و کم کم توی ذهن خوددتون
سرا خیلی سخت توانایی کنترل میل جنسی خودشون را داخل سن بلوغ ندارند براهمینم رابطه توی این سن را ما توصیه نمیکنیم

---

یعنی امکانش هست واقعا راستش یه کمی ترسیدم با این حرفتون ولی باید راهی باشه مگه می شه راهی وجود نداشته باشه باید یجوری بشه قانعش کرد

---

میشه قانع کرد ولی نه توی این سن جزوی از دوران زندگیشه و مربوط به تغیرات هورمونیه که پسرا اکثرا دنبال این مسائل زیادمیرن
وقتی توی رابطه احساسی و عاطفی قرار بگیری خودتم کم کم دل میبندی و به ملاقات گذاشتن باهاش و ...فکرمیکنی
همونجور که شمارا نمیشه برای خیلی مسائل اگاه و قانع کرد اونارم نمیشه
و اگه هم ازش بپرسی به هیچ عنوان قبول نمیکن و میگه من اینجور ادمی نیستم و من باتو کاری نمیکنم
ولی ممکن یه زمانی حتی خودشم نتونه روی خودش کنترل درستی داشته باشه

---

خب اگ رفتم پیشش به یکی از دوستاش می گم بیاد که خجالت بکشه کاری نکنه اینطوری مشکل هم حل می شه ^_^

---

شما مطمعنی با دوستش باهم کاری نمیکنن؟؟

---

نه مطمعن نیستم خب دوستشو میشناسم بعد اون سر اینکه من به دوستش زنگ زدم گفتم خبری ازش نداری منو اتیش زد فکر نکنم از این کارا بکنه خب با یکی از بچه های کلاسمون که دهنش چفت داره می رم این که دیگه مشکلی نداره داره

---

خب نمی شه که بدون اجازه من سکس کنه اصلا چجوری می تونه بدون اجازه من از این کارا بکنه من نمی زارم خب وقتی نمی زارم اونم نمی تونه کاری کنه می تونه ؟؟؟

---

عزیزم
ممکنه شما داخل شرایطی قرار بگیرید که ببدون اجازه شما ازتون سواستفاده بشه من نمیگم هر ادمی سواستفاده گر
ولی سن شما سنی نیست که بتونی به درستی تشخیص بدی شخص را یا از خودت محفظت کنی

---

من چهار سال تکواندو رفتم مشکی تکواندو دارم اکثر حرکات دفاع شخصی و بکس رو برادرام لطف کردن روی من پیاده کردن بازم نمی تونم از خودم محافظت کنم اصلا در صورت رخ دادن اتفاق جیغ می زنم به یکی از بچه های مدرسه هم می گم مراقب باشه تا من برگردم که اتفاق خواصی نیوفته حالا چی

---

خب من خودم از اینجور کارا می ترسم اما خب باتوجه به توضیح هایی که بالا دادم می تونم از خودم دفاع کنم و اینکه من زبون دارم دو متر می تونم راضیش کنم همونطور که بعضی وقتا تو خیابون از این اتفاقا می افتاد

---

داخل خیابون ادم های زیادی هستند ولی توی اون موقعیت معلوم نیست شما کجا باشی و اینکه صد درصد توان دفاع از خودت دربرابر دوتاپسر را نداری و توی اون لحظه شخص حتی به حرف های شما گوش نمیده و فقط کارخودشا انجام میده چه با رضایت شما چه بدون رضایت

---

خب اگ من هر بار داخل خیابون یا پارک یا کافه با اون قرار بزارم چی

---

دوست عزیز
کسی که دنبال شرایط باشه بلاخره شرایط را به وجود میاره و ممکن اصلا شما متوجه نشید
از نظر من بهتراست به این رابطه پایان دهید
نظر قطعی باخودتان است

---

خب باید یه راهی باشه دیگه شاید بشه راضیش کرد

---

بابا سنت کمه چرا چونه میزنی اخه عزیزم ۱۳سالگی اخه

---

با اجازه شما چند دقیقه پیش دعوامون شد کات کردیم خخخخ اصلا فکر نمی کردم سر یه پیامک کات کنیم خخخخخخخخ