سلام خسته نباشید من دختر ۲۰ ساله هستم و از ۴،۵ سال پیش یه مشکلی دارم و اون این هست که میترسم با مادرم که بیرون میریم مدام تو ذهنم مثل خوره هست که از نظر ظاهری مادرم منو با کسی مقایسه کنه تو ذهنش و با خودش بگه چرا دختر من زشته در صورتیکه من از نظر ظاهری واقعا قشنگم و نقصی ندارم ، مثلا اگه قرار باشه فردا با مادرم برم خرید کلی فکرو خیال فردا رو میکنم که اگه از کسی خوشش بیاد من باید چیکار کنم . مادرم هیچ وقت از من تعریفی نکرده و همیشه هر چیز جدیدی میپوشیدم بهم میخندیده و واقعا تو روحیم اثر بدی گذاشته.من همیشه جلوی پدرم کم ظاهر میشم یا دور میشینم که تو ذهنشون نگن این چه دختریه داریم در صورتیکه همه ازظاهر من تعریف شدیدی میکنن و خواستگار زیاد دارم اما به شدت اعتماد به نفس کمی دارم. تو ۱۰ سالگی دستمو همیشه میپوشوندم کسی نبینه چون مادرم یه جوری بهم فهمونده بود سیاهم (اسم برام گذاشته بود سیاه و هرموقع اذیت میکردم میگفت) ، ولی مادرم خیلی مهربونه اما درکی نداره چه تاثیری میتونه بزاره با این کاراش روم..
مثلا ختم یکی از اقوام بود بهم گفت تو نیا چون ارایش نمیتونی بکنی قشنگ نمیشی همه میان میبینن. من تو هر جمعی مراسمی هرچیزی همیشه استرس دارم بابت ظاهرم.
