سلام من یه دختر ۱۷ ساله هستم که یه مدته تقریبا چند ماهه که خیلی روی رفتار و حرف های دیگران حساس شدم ، مخصوصا دوستای صمیمیم
من یه دوست صمیمی دارم که بیشتر حرفامونو به هم میگیمو همدیگرو کمک میکنیم حدود ۶ یا ۷ سال هست ک باهم دوستیمو همکلاس و هم محلی البته از بچگی همدیگرو میشناختیم اما توی این ۶ سال خیلی خیلی صمیمی شدیم اما حدود ۱ سال و نیم هستش که توی مدرسه جدید با یه نفر دیگه دوست شدیم که خیلی دختر خوبی هست اما با این دوست صمیمی من بیشتر جوره هی به هم زنگ میزننو بیشتر باهم در ارتباطن انگار دوستم دیگه از من خوشش نمیاد یا حس میکنم اونو بیشتر از من قبول داره همش ذهنمو درگیر میکنن و همش نگاه میکنم ببینم کی باهم انلاین میشن وقتیم که اخرین بازدیدشون توی یه ساعت میشه خیلی بهم میریزم و هی فکروخیال میکنم
اصلا رفتار دوستم با من عوض شده انگار به زور جواب من رو میده یا همش با متلک و طعنه با من صحبت میکنه ، و با اون دختری که دوست شده بیشتر اهمیت میده بیشتر قبولش داره ، حتی غیرمستقیمم به دوستم گفتم که بعصی اوقات از این رفتارات اذیت میشم اما نمیشه حتی باهاشم حرف زد درباره اینطور چیزا که میگم زود عصبی میشه و حق به جانب من دارم واقعا اذیت میشم عصبی و افسرده شدم میخوام دیگه این کارا و رفتارا برام مهم نباشه البته بعضی اوقات خودمم اشتباه فکر میکنم اما واقعا دارم اذیت میشم
و اینکه دوست صمیمی من انگار بیشتر کارهاشو و حرفاشو به اون میگه بیشتر توجهش به اون هستش ، اصلا به من توجه نمیکنه ، خب قلا که این دختر نبود خیلی بیشتر باهم حرف میزدیم، الان اگه من پیام ندم اون ناردحت میشه میگه تحویل نمیگیری قیافه میگیری سرد تر میشه ، اما اگه اون پیام نده من این حرفارو بزنم عصبانی میشه ، من دوس ندارم که اینطوری باشیم دوسدارم مثل قبل باشیم من بهش محبت میکنم پیام میدم زنگ میزنم ، اما اون نه ، نمیتونمم دوست صمیمی دیگه ای هم داشته باشم باز اون سردتر میشه و شاید اصلا دوستیمون بهم بخوره
درضمن ما هم جنس هستیم و نفر سومی هم کع با دوست من صمیمی شده با من هم دوسته اما عادی اونم هم جنسه ما هستش دختره