سلام یه سوال دارم از خدمتتون
من یک نوزاد‌دختر دارم از زمان بارداری به منزل مادرم نقل مکان کردیم و تا الان که کودکم ۱۵ ماه دارد منزل مادرم سکونت داریم. مشکل من اینست که با اینکه کودکم ۱۵ ماه دارد احساس می کنم مرا به عنوان مادر نمیشناسد چون در ابتدا به دلیل عدم مهارت کافی در مواقع گریه بیشتر مادرم به نوزادم رسیدگیمی کرد و من تنها شیرخشک او را آماده و اورا تغذیه می کردم. الان هم که بزرگ‌تر شده با اینکه شاغل نیستم و همیشه منزل هستم خواهرم اکثرا به اوغذا می‌دهد ( چون بدغذاست و خواهرم بیشتر در زمینه غذا دادن به کودکان حوصله و مهارت دارد) ، برادر و همسرم با او بازی می کنند، مادرم او را سرگرم می کند و من در روز با اینکه همیشه حواسم به کودکم هست و به او محبت‌میکنم ولی ساعات کمی را مستقیما با او تماس دارم و فقط قطره ها و شیرخشک او را می‌دهم. لذا الان دخترم به مادرم و خواهرم هم علاوه بر من مامی می گوید و با اینکه من‌شب تا صبح با او هستم و صبح چشم‌هایش را در چشم من باز می کند و مرا صدا می کند احساس می‌کنم مرا به عنوان مادرش نمیشناسد و‌وابستگی عاطفی کودک به مادر را به من ندارد . سوال من اینست که آیا با وجود اینکه خانواده من عاشق او هستند و او را غرق محبت میکنند آیا دخترم به دلیل این فاصله عاطفی ازمن دچار مشکلات کودکانی که دور ازمادر هستند می‌شود؟ آیا این قضیه ضربه عاطفی دوری کودک اززمادر شامل حال کودک من می‌شود؟
پیشاپیش از پاسخگویی شما تشکر می کنم
