تمایل کودک به بازی کردن با دیگر کودکان نشان از انگیزه وی برا شناخت بیشتر خودش در قالب اجتماع هست که مسئله ای نیست اما ایده آل این است که کودک یاد بگیرد به تنهایی هم خودش را سرگرم کند و زمانش را خلاقانه مفرح سازد.مثلا حتی با کمترین امکانات و به تنهایی لذت ببرد این مسئله برای و در آینده مفید است و یک بزرگسال خلاق خواهد شد که مستقلا قادر به تغییر و شکل دهی به زندگی خود است بنابراین این کودک نمی تواند به تنهایی بازی کند را نمی توان مشکل خواند اما اگر یاد بگیرد که خود را سرگرم کند دارای یک مزیت و ویژگی سازنده در اینده خواهد شد و آنها تولید گری و خلاقیت است
