مشاوره تلفنی حضوری آنلاین
۰۲۱-۲۲۲۴۷۱۰۰
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲

کودک من خیلی زود عصبانی میشه

156 بازدید
سوال شده ژوئیه 1, 2020 در روانشناسی کودک و نوجوان توسط بی نام
سلام.ببخشید من یک پسر ۲سال و ۹ماهه دارم که به شدت عصبی شده.تک فرزند هست.خیلی هم مورد توجه و محبت هست.ولی خیلی زود سر چیزای کوچیک عصبانی میشه.اگه چیزی بخواد بگیم نه غوغایی میکنه که نگم منم خیلی صبوری میکنم که بدتر نشه.کاش حداقل گریه میکرد و جیغ میکشید سر کوچکترین چیز کافیه یه نفر بهش اخم کنه تا با کتک بره سمتش.بعدش عصبی میشه خودشو گاز میگیره خودشو میزنه.خیلی ناراحت میشم میبینمش اینطوری.در کل خیلی ارومه ولی خیلی زود عصبانی میشه.توروخدا کمکم کنید
3 پاسخ
پاسخ داده شده ژوئیه 1, 2020 توسط وحید حرفه ای (11,580 امتیاز)
سلام. مشکل اساسی دقیقا همینه که خیلی مورد توجه قرار گرفته. ببینید بچه ها معمولا فقط در پی تأمین خواسته هاشون از هر طریق ممکن هستند و فرقی هم نمیکنه این خواسته ها رو والدین رفع کنند یا سایرین. و لذا بچه ها معمولا از اخلاق خیلی خوب والدین و دیگران سوء استفاده می کنند تا به خواسته هاشون برسند. مهمترین نکته اینه که جایگاه و ابهت خودتون رو به عنوان والدین حفظ کنید. چطور؟

1- اول از همه بدونید که بایستی احساسات بچه رو تایید کنید. به عنوان مثال عرض میکنم اگر گفت این غذا رو نمیخوام بجای اینکه مثلا بگید "من میدونم تو این غذا رو دوست داری" (انکار احساسات) یا مثلا "اگه نخوری قوی نمیشی" (تهدید) یا مثلا "چرا نمیخوری؟" (گیج کردن بچه در بیان احساسات) باید به شکلی بهش بفهمونید که میدونید غذا مورد علاقش نیست ولی لازمه برای اینکه رشد کنه و قوی بشه غذا بخوره. شرط هم نذارید مثلا نگید "اگه بیای بخوری واست هدیه میخرم". فقط باهاش صحبت کنید و بگید که فردا میخوام غذای مورد علاقتو درست کنم. ضمن اینکه سعی کنید همیشه به موقع بهش غذا بدید (منتظر نمونید تا پدر از سرکار برگرده). غذای مورد علاقشو درست کنید. مثال دیگه در مورد کار با گوشی هست که امروزه بسیاری از والدین درگیرش هستند. اگر برای این موضوع اذیتتون میکنه باید احساساتش رو درک کنید. بچه دوست داره همیشه و مدام بازی کنه. انتظار نداشته باشید بچه بشینه یه گوشه و مثل شما مثلا تلویزیون نگاه کنه. پس وقت بیشتری واسش بذارید.

2- در مسائلی که بچه نباید انجام بده و یا کارهایی که باید انجام بده (مثل مسواک) کاملا جدی باشید ضمن اینکه خودتون هم رعایت کنید. هرگز از مواضعتون کوتاه نیاید و خط قرمز هایی تعریف کنید. مثلا برای بازی با گوشی وقت تعیین کنید و در غیر از اون ساعات گوشی رو بهیچ وجه بهش ندید.

2- اصلا هم از گریه و یا خشم بچه نترسید و دلسوزی بیش از حد رو بذارید کنار. مشکل اکثر خانواده ها در تربیت بچه ها ناشی از دلسوزی بیش از حد هستش. نه گریه او باعث مشکلی واسش میشه و نه خشم و کتک کاری از جانب او خطری واسه خودش و شما داره با توجه به سن کمش. اگر خواست کتک کاری بکنه جلوگیری کنید و راه دیگه ای برای تخلیه خشمش پیدا کنید. مثلا یک کاغذ و قلم بهش بدید تا میزان خشمش رو نقاشی کنه. یا یه متکا بدید تا بهش مشت بزنه.

3- از همه مهمتر هرگز هرگز هرگز از کوره در نروید. در تنبیه کودک بهیچ عنوان سر و صدا راه نیندازید. بقول معروف با چشم غره و ساکت و آروم میتونید از بعضی حقوق محرومش کنید و یا داخل اتاق محبوسش کنید برای مدتی. مجددا تاکید میکنم از گریه بچه نترسید.

4- هرگز جلو چشم بچه با همسرتون بحث نکنید. حتی بحث آروم. باید پیش بچه فقط باهم مهربون باشید و همدیگه رو تایید کنید.

5- در تربیت بچه کاملا هماهنگ باشید. مثلا اگر پدرش تنبیهش کرد شما جلوگیری نکنید و نازشو نخرید. حتی اگه حق با بچه باشه. میتونید در خلوت بعدا به همسرتون بابت اشتباهش گوشزد کنید. همچنین خودتون هم وقتی تنبیهش میکنید زود کوتاه نیاید.

بطور کلی به هر شکلی که میتونید بهش بفهمونید که دوسش دارید ولی این دوست داشتن به معنی مطیع بودن کامل نیست.

تربیت بچه کار سخت و مهمیه. پس باید وقت زیادی واسش بذارید. توصیه میکنم کتاب "به بچه ها گفتن، از بچه ها شنیدن" آدل فابر رو مطالعه کنید.
پاسخ داده شده ژوئیه 1, 2020 توسط ravanshenas حرفه ای (67,280 امتیاز)
سلام به شما دوست عزیز

کودکان در هنگام خشم، رفتارهاي عجيب و غريبي به شكل خودآزاري از خود نشان مي دهند. مثلا سر خود را محكم به ديوار، كف اتاق يا هر چيز سخت و محكم ديگر مي كوبد. در اكثر مواقع، اين خشم ناشي از آن است كه كودك چيزي خواسته و خواسته او اجابت نشده و يا كودك «نه» شنيده يا اينكه دیگران به وسايلي كه او علاقه مند است دست زده يا تصاحب شان كرده در اينجا اين سوال براي والدين مطرح مي شود كه چه چيز باعث بروز چنين رفتاري است و در چنين مواقعي چگونه بايستي برخورد نمود؟
در واقع زماني كودك دست به چنين رفتارهايي مي زند كه شدت خشم، تنش و ناكامي كه تجربه مي كند، از آستانه تحملش بيشتر باشد. مشابه چنين رفتاري را در بزرگسالان هم مي توان مشاهده نمود: گاهي اوقات بزرگسالان نيز وقتي با مشكلات عاطفي عظيمي مواجه مي شوند  شروع به رفتارهاي خود آزارگرانه مي كنند مثلا به سر و روي خود مي كوبند يا موهاي خود را مي كشند مانند  زمان از دست دادن یکی از عزیزان .

ینگونه رفتارها عموما میزانی از خشم و عصبانیت کودک کاسته می شود و چون درد و رنج جسمي اي كه از اين طريق برايشان ايجاد مي شود بسيار كمتر از رنج عاطفي شان است، ترجيح مي دهند اين درد جسمي را به جان بخرند تا اندكي از درد رواني و عاطفي شان كاسته شود و یا اینکه با همه به سمت والدین احساس گناه بیشتری را تجربه کنند و یا انها را از دست بدهند دقت کنید که کودکان اگر درد زیادی احساس کنند خودشان عقب نشینی می کنند البته عموما در حالت های شدید ممکن است رفتار بعضی از کودکان به گونه ای اسیب زا باشد که بهتر است مراقبت بیشتری شوند اما عموما زیاد محکم به سر خود و گاز گرفتن خود نمی پردازند.
آستانه تحمل كودكان براي ناكامي هاي عاطفي بسيار كمتر از بزرگسالان است و ناكامي اي كه شايد از ديد بزرگسالان بسيار ناچيز و موجه پنداشته شود ممكن است براي كودك بسيار آزاردهنده و غير قابل تحمل بوده، آسيب و درد عاطفي عميقي براي وي ايجاد نمايد مخصوصا کودکان در سنین پایین تر که هنوز خیلی از قوانین و شرایط محیطی را نمی دانند. در چنين مواقعي او ترجيح مي دهد كه با ايجاد آسيب ها و دردهاي جسمي اندكي از تنش عاطفي خود را بكاهد تا درد و رنج رواني كمتري را تجربه كند.

دقت کنید که هرچه کودکان زبان گفتاری و شنونده های بهتری داشته باشند می توانند احساسات و نیازهای خود را بهتر بیان کنند و عموما از رفتارهای جیغ زدن ، گریه کردن و ... کمتر استفاده می کنند پس در اینجا رشد زبانی کودک شما از اهمیت برخودار می باشد در کنار اینکه شیوه ارتباط و اجازه دادن شما به او برای صحبت نیز از اهمیت برخودار می باشد .

براي چنين كودكاني نوازش هاي جسمي از طرف مراقبان و علي الخصوص پدر و مادر، بسيار ضروري است چرا كه كودك بايد محبت و عواطف را از طريق بدن خود كسب كند تا بدنش هم برايش ارزشمند تلقي گردد پس از هرگونه تنبیه بدنی او ویا خواهر و برادرش خوداری کنید. وقتي كه والدين كودك را به شكل محبت آميزي نوازش كنند، كودك متوجه مي شود كه از طريق همين بدن مي تواند محبت و علاقه ديگران را به دست آورد و بدن بيشتر برايش ارزشمند خواهد شد؛ چرا كه منبع كسب محبت است. درست مثل بزرگسالي كه مي داند «صورت» از اندام مهم در جلب توجه و قضاوت ديگران است، . بنابراين، كودكي كه به محض عصباني شدن شروع به خودزني مي كند، بيش از بقيه كودكان نياز دارد كه مورد نوازش هاي آرام، دلسوزانه و مهربانانه قرار گيرد. والدين چنين كودكي بايد سعي كنند در مواقع مختلف، با لحني آرام، ملايم و محبت آميز با او صحبت هاي دوستانه انجام دهند و همزمان صورت، سر و موهاي او را نوازش نمايند.

سعی کنید که برای او قصه هایی بخوانید که شخصیت های حیوانی دارند و از او بخواهید که مثلا به خرسی کمک کند تا با دوستش برود بازی کند و یا از مادرش خوراکی بگیرد اینگونه او می تواند راحل های بیشتری را تجربه کند و آموزش ببیند ، به او در زمان جیغ زدن و یا گریه بیان کنید که می دانید او ناراحت یا عصبانی هست یعنی احساساتش را بیان کنید و او را در آغوش بگیرید و اگر چیز غیر معمول و یا نامناسبی می خواهد بیان کنید که می دانید ناراحت هست وشما نیز او را دوست دارید اما این وسیله برای او آسیب زا می باشد .

در داستان ها از او بخواهید که بفهمید از روی ظاهر که مثلا خرگوش الان چه احساسی دارد و میتوانید نقش و حالت غم ، شادی و... را بجای خرگوش خودتان بازی کنید و .... سعی کنید مسیر ارتباطی را به سمت صحبت تغییر بدهید تا او فضای امن برای بیان احساساتش پیدا کند.
پاسخ داده شده ژوئیه 2, 2020 توسط Khahar حرفه ای (27,740 امتیاز)
سلام
عوامل زیر در بروز این رفتار موثر هست.
۱-بیش فعالی
۲-ژنتیک و وراثت
۳-دوران بارداری مادر
۴- تربیت غلط
۵-توجه بیش از حد
۶- اختلالات رفتاری و برقراری ارتباط
۷- عینا رفتاری رو دیده ‌و حالا تقلید می‌کنه
موفق باشید
به مشاوره آنلاین روانشناسی خوش آمدید، مکانی برای پرسش سوال و دریافت پاسخ از دیگر کاربران و مشاوران مجرب و منتخب کانون مشاوران. مطالب با مضامین توهین آمیز به ادیان، دین اسلام و عقاید و استفاده از کلمات رکیک را گزارش دهید تا حذف شود.
مشاوره تلفنی حضوری آنلاین
۰۲۱-۲۲۲۴۷۱۰۰
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲

17,217 سوال

28,461 پاسخ

29,815 دیدگاه

2,913 کاربر

سوالات مشابه
1 پاسخ 268 بازدید
1 پاسخ 143 بازدید
1 پاسخ 159 بازدید
1 پاسخ 180 بازدید
4 پاسخ 315 بازدید
1 پاسخ 160 بازدید
0 پاسخ 234 بازدید
سوال شده دسامبر 4, 2020 در مشاوره خانواده آنلاین توسط ویدا
2 پاسخ 186 بازدید
2 پاسخ 184 بازدید
...