جدیدا نمیدونم چم شده دیگه اون دختر شاد قبلی نیستم از وقتی با دنیای مجازی اشنا شدم خیلی بی احساس شدم دست خودم نیست اگه حالا هم زندگی میکنم فقط بخاطر اهداف بزرگیه تو زندگیم دارم و باید بهشون برسمه
بخاطر این کرونای لعنتی هم دیگه هیچ امیدی ندارم رو مبل لم میدم تا 4بعداز ظهر خوابم بیدار میشم و تو گوشیم فقد انگار از زندگی فقد نفس کشیدنشو انجام میدم:/
دارم از بیکاری میمیرم
بعد اینکه یه سوال دیگه هم داشتم
به نظر من باید تنها کاری که میتونیم انجام بدیم به عنوان یه انسان احترام به عقاید دیگرانه
جدیدا از بس با مخالفت بقیه مواجه شدم نمیدونم اعتقاداتم درسته یا نه هرکی یچی میگه نمیشه هیچکدومو قبول کرد
اعتقادم داغون شده منی که سه سال پیش دم به دیقه دو مسجد و زینبیه بودم
الان اصلا به هیچی اعتقاد ندارم نه امام و نه هیچی
و فقد یه چیزو میدونم که یه خدا داریم تموم
آیا این اعتقاد غلطه؟
به نظر من همه چیز به جز برای این ساخته شده که خودمونو بهش نزدیک کنیم و همش دروغه
و اینکه
