سلام
من یه دختر چارده سالم و من عاشق یه دختر که تقریبن یک سال و نیم ازم بزرگتر بود شدم توی فضای مجازی
خب اون دختر باحالی بود و من فک میکردم ک اونم دوسم داره یا ...
کلن امیدم همیشه به اون بود
حتی وقتی احساس تنهایی میکردم فکرش بهم قوت قلب میداد
و چون خیلی صمیمی بودیم...
خب من و اون یه دوست داشتیم که اسمش غزل بود
و اون دیروز اومد و به من گفت از غزل خوشش میاد و عاشقشه و بهترین دوستشه و نیمه * گمشدشه و از این حرفا
و وقتی اینو به من گفت مثل این بود که یه سطل آب سرد رو سرم خالی کردن
من واقعن خیلی ناراحتم چون انتظار داشتم منو بگهT_T
ولی چرا باهام اینکارو کرد
وقتی تنها امیدم بود
وقتی منتظر بودم منو بگه
وقتی فقد ب اون فک میکردم
شاید مشکل از منه..):
ولی من مطمئن بودم اونم دوسم داره
چون خودش غیر مستقیم بهم میگفت
و من خودمم میدونستم
و وقتی که یهو این حرفو بهم زد واقن نا امید شدم
یکم دلداری بدین:(
از خودم بدم میاد:(((
میدونم میخاین بگین دوستیای فضای مجازی همینه و از این حرفا
ولی این ماجرا واقن اینجوری نبود...
