سلام ممنون میشم کمکم کنید
من یه دختر ۱۷ ساله ام و کنکوری از وقتی یادم میاد از بچگی من جلوی ایینه میرفتم و حرف میزدم درمورد اینده اینده شغلیمو خیال پردازی میکردم مثلا فرض میکردم روی صحنه ام « چون عاشق محری گری هستم » و در مقابل کلی ادم باید حرف بزنم و حرف میزدم و خودمو کاملا توی اون مکان میدیدم به اضافه اینکه من از بچگی ۷ سالگی تا الان خودارضایی رو داشتم و دارم و وقتی خیلی از لحاظ درسی به هم فشار میاد این کارو میکنم
این دو تا موضوع از بچگی تا الان باهمن چیزی که خیلی اذیتم میکنه اینه که گاهی وسط درسا بهو میرم تو رویا و خودمو کامل اونجا فرض میکنم بعد با ادمی که توی دنیای واقعی نیست ولی من دوست دارم باهاش حرف بزنم و توی اون موقعیتی که ارزومه باهاش یه گفت و گوی خیالی شروع میکنم اون حرف میزنه و من با صدایی نه چندان بلندی که اونایی که بیرون از اتاقمن نشنون باهاش حرف میزنم گاهی حتی ۱ .۲ساعت شده که جلوی ایینه میرمو با خودم حرف میزنمو متوجه ساعت نمیشم رومم نمیشه به کسی چیزی بگم
به نظرتون این بیماری هست ؟ باید چیکار کنم ؟
