سلام تنبیه برای فرزندان به هیچ وجه توصیه نمیشه و هر فردی در زندگی مورد تنبیه والدین قرار بگیره شرایط روحی نامناسبی رو با توجه به درجه احساسات تجربه میکنه و ممکنه به روند تحصیلی هم آسیب وارد بشه
گفتگوی منطقی و با ارامش میتوانند آرامش رو به نوجوان القا کنند و اون رو متوجه اشتباه خودش بکنه.نوجوان بشدت لجباز هست و حرف شنوی نداره
هیجان بالایی داره و اکثر نوجوانان در دوران دبیرستان با افت درسی بخاطر تغییرات روحی و عاطفی مواجه میشن و خانواده نقش بسیار مهمی در روند تحصیلی فرزندان دارند و معیار آینده یک فرزند نباید تنها شرایط تحصیلی او باشه و بلکه حال روحی و سلامت جسم و روان هم باید در نظر گرفته بشوند.ممکن هست که فرد در زمینه درسی بسیار موفق باشد اما بدلیل سخت گیری ها و رفتارهای والدینش دچار بیماری ها و اختلالات روحی روانی بشود و اینجا پدر و مادر بدنبال راه چاره ای برای حل این مشکل دارند و وضعیت تحصیلی به کمک نمی ایند.
باید به فرزند احترام گذاشت و اینکه ملاک نمره * معدل و امتحانات نمره کامل نیست و فرزند شما تمام تلاشش رو کرده تا صاحب نمره ای عالی بشود
در هیچ شرایطی تنبیه و محرومیت فرزند از وسایل و موارد مختلف توصیه نمیشه و اثر معکوسی بدنبال داره،زیرا لجبازی رخ میده و همانند یک عقده در دل نوجوان میماند و به فکر تلافی میفتد.
بهتر هست با همسر خود در رابطه با این شیوه ناددست تربیت صحبت کنید
