سلام وقت بخیر. کاملا شما رو درک میکنم و میدونم وقتی یک جوان 29 ساله میگه نیاز دارم یعنی چه. از طرفی به شما تبریک میگم بخاطر نجابت و صبری که دارید. اما این مشکل در حقیقت مشکل شما نیست بلکه مشکل جامعست که رسم نیست دخترها به خواستگاری بروند. حالا سوالی از شما دارم. آیا کسی هست که به او علاقمند باشید؟ یا حداقل کسی هست که حتی کمی بهش فکر می کنید؟ از بین اقوام، دوستان، همکاران و ...
اگر چنین کسی وجود داره پس اول بررسی کنید که آیا جنبه ابراز محبت و عشق رو داره یا نه؟ چون بدلیل عرف جامعه معمولا وقتی دختری از پسر خواستگاری کنه بهش انگ و بهتان میزنند و نسبت بهش مشکوک میشن. اگر دیدید جنبه خواستگاری رو داره و بعدا منت سر شما نمیذاره میتونید باهاش صحبت کنید و حرف دلتون رو بزنید.
اما اگر کسی وجود نداره که علاقمندش باشید یا اگر وجود داره جنبه خواستگاری رو نداره، پس باید به شکلی خودتون رو سرگرم کنید تا این افکار فعلا از ذهنتون بره. منظورم از سرگرمی، تفریح و بازی و وقت گذرانی نیست. منظورم مشغله کاری هست. در زمینه ای که علاقه دارید شروع به فعالیت کنید. مثلا کارهای هنری و صنایع دستی و یا کاری در راستای رشته تحصیلی تون. نیاز به کسب درآمد نیست فقط شروع کنید. خودبخود منجر به درآمد هم خواهد شد انشالله.
خلاق یاشید نه قربانی. با در نظر گرفتن این عبارت، در مورد مثلث کارپمن و تد سرچ کنید مطالب جالبی یاد میگیرید.
موفق باشید
