سلام.سی سالم هست اما هنوز به مادرم وابستم و شبها باید مادرم روی سرم دست بکشه تابخوابم،شبها باید پیش مادرم بخوابم.خیلی به مادر وابستم.با مادرم رفتارهای کودکانه دارم.با صدای کودکانه صحبت میکنم.هنوز مثل کودک با یک آبنباتی که مادرم بخرد ذوق زده میشم،با چیزهای زیادی ذوق میکنم.آدم بیخیالیم.هنوز هم دوست دارم توی حیاط خونه توپ بازی کنم و خیلی ناراحتم که این رفتارها بچه گانه و کودکانه در من هستن.خیلی احساس تنهایی میکنم روزهایی که اعصابم خورد هست و این کارهارو نمیکنم،آیا نیاز دارم تا به مشاور مراجعه کنم؟
