ترس از دست دادن

Question

سلام و خسته نباشید
من یک نوجوانی هستم که ۱۴ سالم تموم شده ، من گاهی وقت ها یه فکر های آزار دهنده میاد سراغم که بیشتر اونها مربوط میشه به ترس از دست دادن
مثلا یه فکری میاد تو ذهنم که مثلا ماشین به یکی از عزیزانم میزنه و ...
یا مثلا اینکه مادر   و پدرم منو از دست بدن یا من اونا رو از دست بدم و خیلی چیز های دیگه
این افکاری‌ که نا خود آگاه میاد سراغم داره آزارم میده
اگه میشه بهم یه مشاوره بدید
ممنون

Answer 1

سلام منم ۱۷ سالمه منم مثل توام دست خودم نیست توذهنم مرگ پدرومادرم و روز خاکسپاری ناخوداگاه مرور میشع نمیدونم چرا اینجوری شدم بعدش میشینم گریه میکنم مخصوصا الان که کل خانوادم کرونا گرفتن بیشتر عذاب میکشم و ترسمم بیشتر شده

Answer 2

سلام بر شما.

گناه کردن و دوری از خدا ریشه ترس و ورود فکرهای وسواس گونه است.شما قادر نیستی مرگ کسی رو مشخص کنی! نه تنها شما بلکه هیچ کس قادر نیست! (غیر از خدا)انسان حتا ظرفیت فهمیدن زمان مرگ خودش و دیگران رو نداره! (بخصوص خودش!) چون اگر میدانستن! از حالا تا زمان مرگ،(ولو 50 سال دیگه باشه) هر روز افسوس میخورد و مراسم ختم میگرفت!

و این یک نعمت بسیار بزرگ از سمت خدا به سمت انسان است! که از مسائلی این چنین کمتر بدانند بهتره است! در عین حال نیز،برای گناهکاران یک فاجعه بسیار بزرگ است! چرا که بدون توبه و در حین اونس گرفتن با گناهان برای همیشه از دنیا رفتن .. به سوی عذاب جهنمی .. و دیگر هرگز قادر به برگشت و اصلاح اون نیستن!

واقعیت دیگر اینکه،لازم نیست،ماشین در خیابان به کسی بزند و بمیرد! شخص در حین راه رفتن! در خانه و در اوج اسایش ممکن است بمیرد! پایش لیز بخورد و بمیرد! حتا یک مگس باعث مرگش شود! بیماری ها(مخفیانه) مختلف چون سرطان و .. باعث مرگش شود !

انسان موجود ضعیف است،که برای راه رفتن نیز هزاران فرشته در پشت صحنه به او کمک میکن تا قدمی بردارد! بسیار از حوادث و خطرات به یاریش میشتابند و بی نهایت خطر را نیز از او دور می کنند. اما این انسان است،که با انجام گناه،عدم نماز نخواندن و انفاق مال و انجام کارهای خوب و اطاعات از دستورات خدا! بی نهایت نعمتی که خدا در اختیارش قرار داده را کفران میکند...

انسانی وقتی قدرتی بدست می اورد و در گناهان حرفه ای میشود! و تصور میکند،حتا خدا او رو دوست دارد! ناگهان به صورت غافل گونه مرگ سراغش می اید و به یک بهونه او رو می ببرد! چرا که انسان ضعیف تر از ان است،که بتواند بدون خدا و با گناه زندگی کند.وقتی همش کار خداست،انسان چطور می تواند به چنین توهم برسد،که می تواند بدون خدا زندگی کند ..

زندگی بر روی زمین،مثل کسی است،که بر روی اسمان بر روی یک بند نامرئی بسیار بسیار باریک دارد! راه می رود.! هر لحظه ممکن است،بنده پاره شود! اگر پاره نشود،اون بند دیده نمی شود! اگر دیده شود،قدم ها درست برداشته نمی شود! اگر برداشته شود! چطور تعادل حفظ شود! اگر تعادل حفظ شود،با خستگی،گرسنگی، و بی نهایت مسئله دیگر چه باید کرد!

کسانی که گناه میکن! در نهایت با اوج سرعت و سر به زمین برخورد می کنند! .. اما انهایی که انسان و انسانیت خود و جایگاه خدا را قبول میکنند و سراغ گناهان نمی روند! این مسیرها را به راحتی عبور میکنند و شادی بخشی از وجودشان میشود...

وسواس،وسوسه،فکر منفی،ذهنیت منفی شبانه روز.. حاصل نزدیکی و دوست بودن با شیطان است! عزت نفس،خودپنداره،اراده قوی،زندگی شیرین،حاصل نزدیکی و دوست بودن با خداست.