شوهرم ادم خوبی هست. به همه توجه میکنه. اما کلا من حس میکنم وارد زندگی مشترک نشده انگار توی خوابگاهیم و دوستیم. (رابطه داریم وقتی بخواد) . همش بازی میکنه کارای خودشو میکنه اگه من باهاش حرف نزنم اصلا نمیاد سمتم. وقتی بیاد هم راجب چیزای پسرونه حرف میزنه . من احساس کمبود عاطفی دارم. احساس کمبود پشتیبان دارم. در عین مهربونی دعوامون هم ک بشه بی رحمه. اصلا با من با عاطفه نیست بیشتر مواقع
