سلام من یه دختر 17 ساله هستم که توی یه شهرستان کوچیک زندگی میکنم. راستش زندگی توی یه شهرستان یکمی سخته از این نظر که باید مدام تمام کار ها و حرکاتت رو بسنجی ک مبادا اشتباه کنی چون جبران پذیر نیست. مشکل اصلیه من اینه که خیلی احساس گناه میکنم و خودم و عذاب میدم توی هر شرایطی، توی مجازی دوست های زیادی دارم، حدود چند ماه پیش یه نفر بهم درخواست داد و با توجه به این که می‌شناختمش و میدونستم آدم خوبیه قبول کردم، اما بلافاصله پشیمون شدم، چرا؟ چون میدونستم که خانوادم این روابط رو بد میدونن خیلی خیلی بد و ممکنه به شدت باهام برخورد کنن و علاوه بر اون احساس گناه میکردم که از اعتماد اون ها سؤ استفاده کردم :( اینها به کنار روم نبود به اون شخص بگم پشیمون شدم چون میترسیدم ناراحت شه خب من خیلی خیلی خودم و اذیت کردم به خاطر چی؟ موضوعی که توی این دنیای پر از جنایت شاید خیلی هم مهم نبود خلاصه این و بگم که بخاطر خانواده ام و اعتقاداتی که خودم دارم اون رابطه رو توی یک ماه تموم کردم و میدونم که کار درستی کردم ولی مشکل الان اینجاست که من خودم رو خیلی سرزنش میکنم و هر روزم عذاب وجدان دارم که چرا اون اشتباه رو کردم؟ و بشدت میترسم خانواده ام خبر دار شن و هر روزم با استرس میگذره دلم میخواد توی زمان حال زندگی کنم و لذت ببرم ولی نمیتونم و حس عذاب وجدان و گناه میکنم :) کمکم میکنید دوباره خودم و دوست داشته باشم؟
