سلام من اعتماد به نفس بسیار بسیار پایینی دارم... نوجوانی هستم که عقاید خودم ، نگاه خودم و افکار خودم رو دارم ولی زمانی که میخوام اونهارو به عمل بنشونم شدیدا بی اعتماد به نفس میشم... در واقع همیشه بی اعتماد به نفس هستم و همیشه نگران هستم که کسی رو نرجونم و دلی رو نشکونم... دوست دارم عنصر وجودی خودم رو عوض کنم چون بیش از حد ساده و بی شیله پیله و مهربان هستم و این دیگه داره برام دردسر ساز میشه... بهم میگن دوست داشتنی هستی ولی تحت هیچ شرایطی دوست ندارم از نظر خودم به خاطر اینکه صبورم و به کسی چیزی نمیگم دوست داشتنی باشم... احساس کمبود میکنم و با اینکه اهداف بزرگی رو توی سرم دارم شدیدا بی اعتماد به نفسم... احساس میکنم همه درست میگن جز من... برای اینکه احترامها زیر سوال نره بارها از احترام خودم پایین اومدم و این ته بی اعتماد به نفسی و کم رویی و تو سری خوریه... بسیار بی سیاستم و نمیدونم که هر حرفی رو کجا بزنم و چطور با دیگران رفتار کنم و سریع از موضع خودم کوتاه میام ... میدونم در شرایطی این کم رویی کار دستم میده ... لطفا راهنمایی کنید