Darehzereshki:
سلام.وقت بخیر..من یه دختر ۱۷ ساله هستم و یه داداش دارم که ۲۲ سالشه و تک پسره.داداشم با دوستاش میرفت بیرون وقتی به پدر و مادرم می گفتم حواستون بهش باشه همش می گفتن بزار آزاد باشه پسر ما که خداروشکر خوبه،سیگار و… نمیکشه با دختر مردم نیست .چند وقت بعد وقتی از بیرون می اومد بو سیگار میداد یه بار بهش گفتم بو سیگار میدی گفت قهوه خوردم بو از اون هس.اما باور نکردم..تا آخرش دیدم که داره میکشه.اما پدر و مادرم نمیدونند .رو داداشم جلو من باز شده و خیلی راحت همه چی که نمیدونستم به من میگه..جرأت ندارم به پدر و مادرم بگم..چون میدونم از یه طرف داغون میشن از طرفی هم رو داداشم جلو خانواده باز میشه و این دفعه جلو اونا هم میکشه..وقتی یواشکی میگم چرا میکشی میگه سلامتی خودم هست الانم سنم قانونیه خودمم میدونم دارم چیکار میکنم.من واقعا نگرانش هستم.نمیدونمممم چی کار کنم.اینجوری به درسم هم لطمه وارد شده و افسردگی گرفتم لطفا راهنمایی کنیددد. کلا یه پسر خودخواه و مغرور هست که خیلی به پدر و مادرم بی احترامی میکنه حتی قبلا با یه دختر دوست بود و فیلم ..... نگاه میکرد که خواهرم متوجه شد و به خانواده گفت بعد اون داداشم تشنج میکرد که البته دکتر ها میگفتند این مسخره بازیش هست اما بازم پدر و مادرم پشت او بودند و جالب اینجاست که پدرم از داداشم حساب میبره و میترسه.خیلی نگران آینده این خانواده هستم. حتی خودم از بعد کرونا که بیشتر کنار خانواده هستم وسواس مو کندن پیدا کردم و به خاطر حرف های تحقیر آمیز خانواده اعتماد به نفسم رو از دست دادم و ترازم از 7000 به 5000 رسیده.دیگه نمیتونم بشینم درس بخونم.همش میخوام بخوابم یا گریه کنم.هرکی هرچی میگه سریع میزنم زیر گریه. همش فکر میکنم از بقیه عقب هستم،چیزی یاد نمیگیرم.خودمو با بچه های دیگه مقایسه میکنم.همه معلم هام از افت درسیم تعجب کردند.از طرفی خواهرم با همسرش مشکل داره.فکر میکنم این مشکلات به خاطر طرز رفتار خانواده هست که ایجاد شده..تمام سعی ام رو میکنم که دست از این رفتارا بر دارم اما نمیشه.مشاوره هم رفتم اما بازم به همین طرز فکر ادامه میدم وموهام رو میکنم..دیگه مو ندارم.افسردگی گرفتم..خیلی نگرانم.سال دیگه هم کنکور دارم.همه میگن حیف تو هست که حالا درس خوندن را ول کردی...لطفااااا کمکم کنید
