سلام من دختری ۲۰ساله هستم خودم حس میکنم چهره خوبی ندارم البته رفتار برخی اطرافیان هم در این موضوع نقش داشته اما خب بخوام منصف باشم افرادی هم بودن که گفتن زیبایی اما حس میکنم از روی ترحم میگن و حرف اونایی که گفتن زشتی واسم قابل قبول تره اما مشکل اینجاس که تازگی از یک مرد فوق العاده نجیب خوشم اومده خود اون مرد هم از نظر ظاهری عالی نیست اما به نظرم اینقدر خوبه که حقشه با یک دختر زیبا ازدواج کنه در واقع این حق هرمردیه منم خیلی سعی میکنم اخلاقمو واسه اون ادم عالی کنم و از هرلحاظ جز ظاهر براش بهترین باشم اما باز میگم نه فایده نداره اون ادم حقشه کنار یکی باشه که از لحاظ ظاهریم بهش افتخار کنه ک همسرشه اما دلم خیلی میشکنه وقتی اینو به خودم میگم
