سلام من خیلی نا امیدم دلیلشم میدونم فقط اشتباهاتمو میبینم یعنی یه قدرتی از درونم همش سرزنشم میکنه یعنی اگر من مثلا 20 بگیرم حس خاصی زیاد شاید نداشته باشم ولی کافیه نمرم مثلا بیاد پایین تا سرزنش و سرکوب بیاد سراغم بعد حسی از درونمه کافیه یه اشتباه کنم سرزنش و سرکوب درونم بخاطر اون معلوم نیست کی از بین بره... برای همین همش فکر میکنم میرم جهنم همش درونم اشتباهاتمو میگه بهم دیگه دارم اذیت میشم قبلا به شادی معروف بودم از موقعی که قدرتش بیشتر شده غم و ناراحتیم خیلی بالا رفته و این منو اذیت میکنه بعد ناراحتیم بیشتر میشه که حتی تو این روزام مثل 13 رجبم ناراحتم... خیلی این حس قدرتش زیاد شده و کافیه یه شکست و اشتباه بیاد سراغم.
ولی مثلا باید شده سخت کوش بشم... از موقعی که این حسم قوی تر شده همش حس میکنم جهنمی ام. تا حالا نشده یبار بشینم به نقاط قوتم فکر کنم یا به خودم افتخار کنم همش درونم دنبال نقطه ضعفه... فقط کافیه یه اشتباه کنم حس میکنم درونم بهم میگع ببین باز اشتباه کردی
الان میفهمم نفس هم مثل شیطان خطرناکه. یعنی انگار دشمنمه همش قصدش نا امید کردنمه به خدا دیگه خسته شدم بعد متاسفانه بعضی اوقات شک میکنم نکنه این حس درست میگه.
خودم از هر دشمنی برا خودم بدترم خیلی اذیتم میکنه
مثلا همین چند روز پیش ریاضی شدم16/5 اینقدر خودم رو سرزنش کردم مثل اینکه یه قسمت از بدنم منافقه...