سلام من * دختر ۱۵ سالم ک واقعا خسته شدم از این همه محدودیت های خونوادم
من کلا روحیم با اونا فرق داره حتی علاقم
بیرون ک اصن نمیتونم برم همش گیر میدن حتی نمیذارن من * شب خونه دوستم بمونم با وجود اینکه خونواده دوستم رو هم میشناسن
خسته شدم واقعا تا الان هیچ سرگرمی ب غیر از درس نداشتم با این وضع کرونا هم ک اومده دیگ افسرده تر از دیروز میشم حوصله هیچیو ندارم ضعیف شدم بعد از دو سه ماه میخواستم دوستمو ببینم و شب رو خونشون باشم ولی اجازه ندادن اخه این انصافه همکلاسیام هر شب هر جا ک میخوان میتونن باشن هر کاری ک دلشون میخوان انجام میدن من حتی واتساپ رو هم با کلی التماس نصب کردم من نمیگم مث همکلاسیام باشم ن در اون حد ولی یکم این محدودیتا رو کمتر کنن انقد خسته شدم ک بعضی وقتا میگم اگ فرار کنم شاید بهتر شه همه چی