سلام وقت بخیر
ببخشید میخواستم بدونم این عشق و علاقه ای که نویسندگان و شاعران و حتی خوانندگان مطرح ، شناخته شده ، داناو تحصیل کرده ازش صحبت میکنن چرا قابل فراموشی نیس
مگه نمیگن تب و تاب عشق بعد یه مدتی فروکش میکنه؟
یا حتی بعضی افراد رودیدم که خیلی سال هنوز داغ عشق رو دارن
البته از کلام یا متن افراد میشه متوجه شد ک منظورشون عشق های عرفانی و الهی نیست
برام سواله راز این عشق ها چیه و چرا قابل فراموشی نیستن ؟
اینطور عشق ها چه ویژگی هایی دارن؟
اگر واقعا از نظر روانشناس ها میشه عشقی رو فراموش کرد و گذر زمان همه چیز رو درست خواهد کرد ، پس چرا چنین اتفاق میوفته که بعضی ها فراموششون نشده و داغ دوری و سوز عشق در نوشته ها و کلامشون رو کامل میشه متوجه شد