سلام دوستان خسته نباشید یه مشکلی که من دارم اعتماد به نفس پایینمه 18 سالمه از الان اینطوریم میدونم نباید به اینده بکشه که خیلی تاثیر بد میذاره تو زندگیم ببینید من نمیدونم بعضیا میگن خجالتی به نظرم اصلا خجالتی نیستم فقط کمبود اعتماد بنفس دارم شاید اینکه خودمو قبول ندارم باعث میشه رفتارام قشنگ نباشه و کلا کم حرفم تو خودمم کسی باهام حرف میزنه یا باید با ضعف جوابشو بدم یا با پررویی و غرور یعنی یا غرور داشته باش یا ضعیف باش انگار من نمیتونم یه عزت نفس و احترام به نفس سالم داشته باشم با باید همرو ریز ببینم یا خودمو از همه پایین تر ببینم خب هیچکس از چنین شخصیتی خوشش نمیاد ادمیم که عاشق اجتماع و ارتباطات هر چه بیشترم نمیخام کمبود اعتماد بنفسم همه چیو خراب کنه هی حس میکنم کسی از من خوشش نمیاد به خودم میگم اول باید خودتو قبول داشته باشی تا بقیم روت حساب کنن بخدا ادم هایی رو میبینم با وجود انواع بیماری ها باز اعتماد بنفس دارن من باز میام سر چیزای بیخود حس بد پیدا میکنم به خودم دوس دارم دوستای بیشتری پیدا کنم اخیرا هم پیدا کردم میخام دایره ارتباطاتم رو گسترش بدم چون از تنهایی متنفرم و در کنارش نمیخام ضعیف باشم نمیخام تا هر کی هر چی گف حس بد پیدا کنم به خودم هر کی غر زدم حس گناه کنم هرکی هرچی گف سکوت کنم هی خرد کنم خودمو هی بزرگواری کنم شاید بهتره منم یکم از خودم دفاع کنم همیشه با خودم گفتم کسیو ناراحت نکن اما شاید لازمه منم اینجور باشم منم هر چی از دهنم درمیاد بگم اطرافیانم اینطورن ولی من خیلی صبورم حالا شاید برای شما سوال باشه دلیل کمبود اعتماد بنفست چیه دلیلش از کودکی نشئت میگیره از داشتن مادری که صب تا شب سرم غر زده تحقیرم کرده غر زدن مادر من مث غر زدن بقیه مادرا نیست تغریبا از صب که پا میشه شروع میکنه به چرت و پرت گفتن تا اخر شب یه وقتایی حس میکنم جاش تو تیمارستانه نه خونه فقطم من نیستم با همه اعضای خونواده اینطوره داداشم که بد اعصابه دست به زن هم داره بابامم کلا زبونش نیش داره و تو فامیل به بددهنی معروفه اینا با رفتارای مسخرشون اعتماد بنفس منم پایین اوردن اولا انگار بهتر بودم هر چی میگذره بدتر میشم
