سلام یه سوال دارم چی باعث میشه هیچوقت مطمئن نباشی کسیو دوست داری یا نه؟ من همیشه اینطور بودم ادما دورن ازم دوسشون دارم نزدیکم میان دوسشون ندارم...یه روز به فکرشونم یه روز ازشون متنفرم... و هیچوقت ثبات ندارم از لحاظ احساسی و اینم بگم فک میکنم همه ادمای دورم فیکن و هیچکس واقعا دوسم نداره حالا بعضیا میبینی طرف دوسشون نداره بزور خودشونو میچسبونن بهش و میگن نه تو منو دوست داری مثلا.... اما من هر چی بیشتر بهم نزدیک شن انگار حس میکنم دارم ضعف نشون میدم و کسی دوسم نداره فقط دارم گول ادمارو میخورم شاید بخاطر کمبود اعتماد بنفسه یا اینکه خودمم خودمو دوست ندارم این فکرو دارم.... کلا هم ادم سختیم از تماس جسمی با ادما خوشم نمیاد حرفای محبت امیز مگه به رفیقام بزنم... حتی با خونوادمم راحت نیستم. یه بار میگم، نمیتونم محبت کنم یه بار فک میکنم شاید اصلا محبتی نیس و واقعا بی حسم... همبشه هم جدال داشتم بین غرور و احساس... غرور و انتخاب میکنم یه جور عذاب وجوان دارم احساسو انتخاب میکنم یه جور.... چی باعث این میشه؟ طرف میبینی کلی اسیب میبینه خیانت میبینه باز کوتاه نمیاد هی محبت میکنه و فلان من ک تجربه تلخیم نداشتم... کلا سخت میگیرم چیکار کنم واقعا که بتونم راحت ادمای واقعی زندگیمو بشناسم و بهشون محبت کنم و آسیبی نبینم 18 سالمه