سلام من * دخترم و ۱۵ سالمه
اهل دوس پسر و اینا نیستم خوشمم نمیاد باشم دلم نمیخواد عشقم یا عزیزم صداشون کنم یا بهم علاقه مند باشن یا اینکه عاشق شم
ولی خوشم میاد با پسرا حرف بزنم ن در مورد عشق و عاشقی مثلا سلام احوال پرسی و حرفای روزانه ک ب دوستاییم ک دخترن بزنم مثلا با پسرا هم اون رو داشته باشم در مورد درس یا هرچی ولی در مورد عشق و عاشقی نمیخوام مثلا در حد * دوست معمولی
چن شب پیش عروسی بود با خودم گفتم این فرصتیه ک با پسرا فامیل بحرفم ت تفکراتم فک کردم اونا اول با من میحرفن حتی من سلامشونم نکردم اونا هم نکردن کلا هر پسری میبینم زبونم بند میاد نمیتونم بحرفم
مثلا سر نذری ک همسایمون اورد مامانم گف برو ظرفو پس بده بعد پسرش در رور باز کرد گف ممنون سرشم پایین بود هیچییی نگفتم نتونستم خواستم بگم ممنون ولی نتونستم یجورایی از حرف زدن با پسرا میترسم دلم میخواد یجوری با یکی بحرفم ک ترسم بره ۱۵ سالمه نمیتونم ب خانوادمم بگم راه حل چیه؟