سلام
من ۱۵ سالمه و الان ۳ ماه شده که همراه پدرم به کانادا مهاجرت کردم
من هر ۲۸ تا ۳۲ ساعت یکبار حمله عصبی بهم میشه
و اینو هم بگم که من واقعا آدم زودرنجی هستم و تقریباً با افسردگی دست و پنجه نرم میکنم
پدرم هر از گاهی سر یک اشتباه کوچیک که حتی در اکثر مواقع خودش مقصر اشتباهاته عصبی میشه و از نظر روحی واقعا صدمه بدی بهم میزنه و اینطوری حمله عصبی بهم دست میده
هر از گاهی هم که به اینکه هم سن و سالای من کمی وضعشون بهتر از منه به عنوان مثال فلان دستگاه رو دارند یا رفتن فلان جا برای تابستون حسودیم میشه با توجه به اینکه خودم هرچی داشتمو تو ایران ول کردم و اومدم اینجا
و یا اینکه با توجه به بحث بالا و با توجه به اینکه من از خودم بدم میاد هربار تصمیم میگیرم با پدرم راجب این قضایا صحبت کنم یه سخنرانی طولانی میده و میگه که تو وضعت از خیلی ها بهتره پس شکر گذار باش!
اما من بارها این حرف ها رو شنیدم و فقط به زبون آوردنشون راحته
هر ازگاهی دلم میخواد خشم و گریه خودمو آزاد کنم و بزنم یه چیزی رو بشکونم اما نمیتونم
وضع روحیم با توجه به اینکه مردم میبینن که من میخندم ولی واقعا از درون داغونم و احساس میکنم اگه این حمله های عصبی که با اظطراب و افسردگی هم همراه هستند اگه تا یک ماه دیگه ادامه داشته باشه کار من به خودکشی میرسه
خواهش میکنم کمکم کنید وضع روحیم اصلا خوب نیست و نیاز به حمایت دارم
