سلام من یه دختر ۱۸ سالم که متاسفانه همش حسرت بقیرو میخورم میگم فلانی زندگی خوبی داره پول داره کارشو دوست داره روابط خوب داره من هیچ کدومو ندارم و.... دست به غرم خوبه کلا از زندگی خودم ناراضیم همش تو رویام حتی تو خوابام افکارم به واقعیت تبدیل میشه انقد حالم خوبه ولی همش رویاست دیگه دلم میخاد یکم نسبت به زندگی هودم اعتماد به نفس داشته باشم اما روحیم خوب نیست باز به نگاه به اطراف میندازم گرفته میشم واقعا یه وقتایی خودمو با کسایی که شرایط بدتر از من دارن مقایسه میکنم و سعی میکنم قدر بدونم اما نمیدونم اون عدم رضایته چیه دامن زندگی منو گرفته کاری کرده بی انگیزه و غر غرو شدم چیکار کنم سال کنکورمه انگیزه نیاز دارم برا درس خوندنو پیشرفت اینطور پیش برم زندگیم بدتر میشه فقط به نظرتون برم پیش یه روانشانس حضوری صحبت کنم فایده ای داره؟
