ختر ۱۸ ساله هستم تمام فکر و ذکرم هدف و درسمه...به دلیل اسیبی که از رابطه دوستی با پسر در سن کم داشتم، از رابطه و عشق و عاشقی در سن نوجوانی بیزارم! ولی چند روزی میشه که یه پسر ۲۰ ساله که ۱ ساله من رو میشناسه پیشنهاد دوستی داده...از نظر اخلاقی، باید بگم که شناخت کامل تزش دارم و انسان با شخصیت و درستیه...و قصدش از پیشنهاد به من در حد ازدواج در ۳۰ سالگی هستش و کسی رو میخواد که برعکس دیگران که دنبال عشق و حالن، کسی باشه که هواش رو داشته باشه و ... میتونم بگم تنها ادمه درستیه که تو زندگیم باهاش روبرو شدم...اما نمیدونم شروع این رابطه درست هست یا نه! خانوادم هم حساس هستن ولی من سال هاس فقط به فکر درس بودم و واقعا در لحظه زندگی نکردم...منم واقعا هدفم از ورود به رابطه ای هیچگونه خوشگذرانی نیست و فقط دوس دارم ارتباط با انسان جدیدی که جایگاهش متفاوته رو امتحان کنم
خوشحال میشم کمکم کنید