سلام من ۱۸ سالمه زندگیم تا الان خیلی یکنواخت بوده ارزوم از بچگی این بود هنرمند بشم هنوزم هست قبلا درس خون بودم ولی الان دیگه از درس بریدم مامانم هی بهم میگه این چ زندگیه ساختی برا خودت حالم ازین حرفاش بهم میخوره من خودم دارم عذاب میکشم اینم نمک رو زخمم میپاشه نمیخام درس بخونم اصلا نمیخام کنکور بدم نمیخام دانشگاه برم کاری که فقط باعث استرسم بشه رو ترجیح میدم هیچوقت سمتش نرم میخام برم سمت علاقه هام گیجم گمراهم کرونا زد تموم فکرایی که واسه این موقع ها داشتم و پر پر کرد الان میگم فقط امسال تموم شه سال بعد در کنار دانشگاه باید کار کنم تا بتونم پول کلاسامو بدم برم سمت علاقم اقاجان من عاشق هنرم همین و بس نمیخام درس بخونم صبح تا شب رشتمم هنره گرافیکه ولی هدف اصلیم این نیست خونوادم مارو زندونی میکنن انتظار دارن فقط بشینم خونه براشون ظرف بشورم جا اینکه برم پی علاقه هام من از زندگی روتین و یک ادم معمولی بودن متنفرم میخام سبک زندگیمو عوض کنم اصلا میخام برم یه شهر دیگه یه کشور دیگه فقط دور باشم از این مانع از این خونواده از ادمایی که از همه حسودترن ذره ای حمایت نمیکنن هیچ مانعم میشن نمیدونم الان چیکار کنم کروناس نه کلاس میتونم برم نه هیچی هی یه صدایی تو گوشم میگه عمرت یه باره واقعا این یه بارو میخای اینجوری زندگی کنی؟ بی هدف؟ یه زندگی معمولی؟ با یه ذره پول که فقط خرج خورد و خوراکت بشه؟میخای عبن خونوادت باشی؟که پول لباسم نمیتونن بدن؟ این اون زندگی هیجان انگیز بود که میخواستی؟ هر روز میگذره این صدا بلند تر میشه میگه یه روز دیگه هم گذشت بزرگ تر شدی نمیدونی تا کی زنده ای این اون سبکیه که میخای زندگی کنی؟ و جواب تمام این سوالات فقط یک کلمست! نه!!!! حالا چاره چیه چیکار کنم خونوادم بخدا میخام بستنی بخرم پیتذا سفارش بدم میگن پول نداریم اگه این کنکور لعنتی نبود میرفتم سرکار خودم ولی الان مجبورم بذارم امسال بگذره فقط نمیدونم چجوری قراره بگذره!!!امتنفرم ازین زندگی از خودم خونوادم خستم ذره ای انگیزه تو وجودم نمونده