سلام
من دانشجو ام و با یک پسری اشنا شدم تو دانشگاه که تفاوت سنیمون زیاد بود. نمیدونم چجوری ولی من بهش دل بستم و بیانش نمیکردم چون غرورم نمیذاشت و اینکه تو جامعه ما متاسفانه این کار رو نمیکنن و دیدم دخترایی که اول پیشنهاد دادن و پشیمون شدن. اونم اصلا ابراز احساسات نمی کرد
راستش من به این حسم اهمیت نمیدادم تا اینکه فهمیدم میخواد از ایران بره. ما رابطه * نزدیکی نداشتیم شاید بخاطر این بود که من دانشجو بودم و اون تو دانشگاه یک جایگاهی داشت و اصلاااا نتونستم بفهمم حسش به من چیه
الانم رفته و خیلی دلتنگش شدم
حسرت میخورم کاشکی بهش میگفتم ولی باز میگم اگه اون رد میکرد خیلی صدمه میدیدم
این دلتنگی به حدی شده که خیال پردازی میکنم خیلی میخوابم و اصلا به کارهای خودم نمیرسم و احساس میکنم خودمو گم کردم و نمیدونم چیکار کنم
میگم هدفمو دنبال کنم شاید در اینده دوباره ببینمش ولی اصلا انگیزه و انرژی ندارم برای انجام کارام و یک کمبودی رو در درونم کاملا حس میکنم، حس میکنم خودمو گم کردم
راستش مشاوره هم رفتم ولی خیلی حرفهای تکراری میزنن دنبال یک حرفی هستم که تابحال نشنیده باشم :)
