شکست و درک نشدن

Question

من 19 سالمه...
نمیدونم چرا کسی حرفم احساساتم و نمیفهمه...
همش مجبورم تو خودم بریزم تا حرف میزنم اولین چیزی که از اطرافیان میشنوم اینه "این طور نیست" "اشتباه میکنی" "نباید فکرت اینجوری باشه.
خسته ام برای رهایی از فکرای مزاحم و آینده ای که معلوم نیست چی میشه بارها به نبودن فکر کردم ولی نمیشه.
دوساله برای یه هدف تلاش بی وقفه میکنم ولی هیچی نسیبم نشد هدفی که برای خیلی از اطرافیانم قابل دسترسی بوده برای من یه کابوس دست نیافتنی شده .
عذاب وجدان بدی دارم نمیدونم کی مقصره ؟ من . خانواده . دوستام. خدا؟
نه راه پس دارم نه پیش .
مگه من چی کار باید میکردم که نکردم

Answer 1

با سلام
دوست عزیز
با این شرایطی که می فرمایید باید حتما مراجعه داشته باشید به هر حال باید بدونید که همیشه دیکران ممکنه در مورد ما قضاوت هایی داشته باشند منتهی نباید با این تصورات  راه رسیدن به اهداف را مشکل ساز کنیم و باید بدانیم که در زندگی مساله مهم این است که به هر حال هر فردی شرایطی دارد وقتی کذشته تاثیر منفی بر زندگی ما می گذارد نباید به راحتی کنار بکشیم و تسلیم شویم
وقتی همه با هم به سمتی می روند که ما را جدی نمی گیرند ما نباید به این شکل پیش برویم که  حرف دیگران تایید شود و فکر کنند واقعا ما بی لیاقت هستیم ..
و خب اتفاقا وقتی دیگران صحبت می کنند شما باید جسورانه تر مسائل را در نظر بگیرید و برای حل ان تلاش کنید البته که شرایط شما کاملا قابل درک است که دچار مسائلی شدید که نمی توانید فضا را مدیریت کنید از طرفی ناکانی در اهداف که شرایط را سخت تر کرده است .
امیدوارم موفق و خوشبخت باشید

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

02122689534

موفق باشید